― facyata z ciosu, nad nią krzyż i dwa posągi apostołów Piotra i Pawła.
W kościele podominikańskim znajduje się po prawej stronie prześliczna rzeźbiona ambona z ciosowego kamienia, cała z jednej sztuki, misternie wykuta i opatrzona tureckim napisem.
Inne świątynie częścią spustoszone, częścią przerobione na cerkwie prawosławne. Oprócz tego znajdowało się w roku 1794 dziewięć małych kościołów, parę cerkwi i kościół ormiański.
W roku 1820 ks. Marczyński wylicza następujące świątynie: kościół katedralny ― dominikański panien dominikanek, Karmelitów bosych, trynitarzy, ormiański, cerkiew św. Jana, (za czasów tureckich była meczetem w. wezyra), cerkiew św. Trójcy i najpiękniejszej budowy kościół po jezuicki. Prócz tych wspomina ks. Marczyński, iż dawniej było jeszcze więcej świątyń, które się do jego czasów niedochowały. To daje miarę, jakiem miejscem był Kamieniec za czasów Rzeczypospolitej. — Tutaj teź wysełano więźniów na całe życie do robót w twierdzy. ― Bardzo wiele ciekawych, a odnoszących się do świetnej przeszłości Kamieńca napisów rząd rosyjski pousuwał. W 1793 straciła Polska ten gród warowny. Rosya wcieliła go do swego państwa. W 1812 Aleksander I. kazał
Strona:Lwów - Kamieniec Podolski. Notatki z podróży cyklisty.djvu/26
Ta strona została uwierzytelniona.