Ta strona została uwierzytelniona.
rzucił,
i jak pojechał
już nie powrócił.
Choć się dziecina
wciąż do mnie tuli,
Ale wciąż straszno
biednéj Hanuli.
Oj! biała rzeko
Płyniesz daleko
J tak sze-
rzucił,
i jak pojechał
już nie powrócił.
Choć się dziecina
wciąż do mnie tuli,
Ale wciąż straszno
biednéj Hanuli.
Oj! biała rzeko
Płyniesz daleko
J tak sze-