Ta strona została uwierzytelniona.
Zanik piękna nie może być jednakże zjawiskiem stałem. W najbardziej zmaterjalizowanym umyśle musi się obudzić, choćby na moment, tęsknota za odtrąconemi ideałami. Tęsknota ta może być nieświadoma, nikła, może ustępować w walce o byt i nieustannej pogoni użycia, lecz po pewnym czasie powróci i będzie duszę rozpierać coraz silniej, by wreszcie wydostać się nazewnątrz. I u tych, w których żyje, choć przyćmiona, lepsza cząsteczka ducha, miłość ku pięknu powstanie i rozpręży się z niestrzymaną siłą.
Ucisk, którym niweczyli istniejące w każdym człowieku dążenie do piękna, musi wywołać reakcję, a im będzie mocniejszy, tem gwałtowniejsze będzie ocknięcie.
Dziś na horyzoncie myśli ukazują się
