Strona:M. Arcta Słowniczek wyrazów obcych.djvu/012

Ta strona została uwierzytelniona.
AboAbs
4

Abominacja ł. obrzydzenie, wstręt, odraza.

Abonament f. opłata z góry za czytanie książek, wypożyczanie nut, bilety na kilka przedstawień i t. p., przedpłata.

Abonent f. składający przedpłatę, przedpłaciciel, prenumerator.

A bon entendeur salut f. (A bą nâ͡ętâ͡ędör salu) kto rozumie, niech korzysta z przestrogi.

Aborygienowie ł. pierwotni mieszkańcy kraju.

Ab ovo ł. od początku.

Abrakadabra, (słowo kabalistyczne bez znaczenia) czarodziejskie zaklęcie.

Abrewjacja ł. skrócenie.

Abrewjatura ł. skrócenie znaków nutowych.

Abrogacja ł. zniesienie wydanego prawa.

Absces ł. wrzód, ropień.

Absencja ł. nieobecność.

Absenteizm ł. nieobecność na stanowisku, nieobecność w kraju zamożnych obywateli.

Absentować się, być nieobecnym, nie stawić się.

Absolucja ł. rozgrzeszenie.

Absolut ł. wyr. filozof.: byt bezwzględny, zasada bezwzględna; coś doskonałego (Bóg, idea, dobro).

Absolutnie ł. bezwzględnie.

Absolutorjum ł. wyrok uwalniający; zatwierdzenie rachunków.

Absolutyzm ł. samowładztwo, nieograniczoność władzy monarszej, bezwzględność.

Absolwować ł. uwolnić; ukończyć (nauki szkolne).

Absorbcja ł. wsysanie, wchłanianie.

Absorbować ł. wchłaniać.

Abstrahować ł. wydzielać pojęcie szczegółowe z pojęcia złożonego; pomijać.

Abstrakcja ł. pojęcie oderwane, ogólne (np. cnota). A. w matematyce — odejmowanie.

Abstrakcyjne nauki, nauki oderwane, (jak: filozofja, czysta matematyka, w przeciwstawieniu do stosowanych i doświadczalnych).

Abstrakt ł. pojęcie oderwane; człowiek roztargniony.

Abstynencja ł. wstrzemięźliwość, powściągliwość, wstrzymanie się od udziału w czemś.

Absurd ł. niedorzeczność, głupstwo.

Absyda g. sklepienie w bazylikach, półkoliste miejsce dla tronu biskupiego i stalli kapłańskich w kośc.

Absydy ob. Apsydy.