Alma mater ł. (dosł. czcigodna matka), tytuł dawany uniwersytetom, akademjom i t. d.
Almanach ar. kalendarz, noworocznik.
Alokucja ł. przemowa papieża do kardynałów.
Alopatja g. metoda lecznicza, polegająca na użyciu środków przeciwdziałających.
Al pari w. narówni, sto za sto.
Al segno w. (senjo) aż do znaku.
Alt w. nizki głos żeński.
Altarzysta ł. pomocnik plebana, wikarjusz; chłopiec posługujący przy Mszy S-tej.
Altembas t. materja jedwab. haftow. złotem, używana do ubiorów kościelnych.
Alteracja ł. niepokój, pomieszanie, wzruszenie; w muzyce: zmiana nut w akordzie.
Alterego ł. drugi ja, zastępca.
Alternacja ł. zmiana, zamiana, kolej.
Alternatywa ł. wybór jednego z dwojga.
Alterować się ł. gniewać ś., irytować ś., wzruszać ś.
Alterum tantum ł. drugie tyle, wdwójnasób.
Altówka ł. instrument muzyczny smyczkowy, większy od skrzypiec.
Altruista, człowiek o popędach nieegoistycznych.
Altruizm ł. uczucie przeciwne egoizmowi; miłość bliźniego aż do poświęceń.
Aluminjum ł. glin, metal biały, lekki, z blaskiem srebra.
Alumn ł. wychowaniec alumnatu.
Alumnat ł. zakład naukowy, kształcący kleryków, seminarjum duchowne.
Aluwjalne ziemie: naniesione przez wodę, napływowe.
Aluwjum ł. pokłady napływowe.
Aluzja ł. napomknienie, przymówka, przytyk, zmierzanie do czego.
Alwar ł. dawniej używana gramatyka łacińska (tak nazwana od autora).
Amabile w. z wdziękiem.
Amalgamat ł. mieszanina rtęci z innemi metalami.
Amaltei róg — róg obfitości.
Amanuent ł. pomocnik w urzędzie.
Amator ł. miłośnik.
Amazonka g. kobieta rycerskiego ducha; kobieta jeżdżąca konno; ubiór kobiecy do jazdy konnej.
Ambaje ł. brednie, głupstwa, bałamuctwa.
Ambalaź f. opakowanie.
Ambargo h. ob. Embargo.
Strona:M. Arcta Słowniczek wyrazów obcych.djvu/021
Ta strona została uwierzytelniona.
AlmAmb
13
