siebie w obejściu i w ruchach.
Apodyktyczny g. stanowczy, nieprzeparty, pewny.
Apoftegmat g. krótkie, jędrne zdanie, dewiza, przypowieść, epigramat.
Apogieum g. punkt największego oddalenia księżyca od ziemi; przen. szczyt, zenit.
Apokalipsa g. Objawienie Św. Jana.
Apokaliptyczny, zagadkowy, tajemniczy, niezrozumiały, pełen przenośni.
Apokryf g. utwór piśmienny religijnej treści, z pierwszych wieków chrześcijaństwa, dokonany nie przez tego autora, pod którego nazwiskiem został puszczony w obieg; podrobienie, falsyfikat.
Apollo g. bóg słońca i sztuk pięknych; ideał piękności męskiej.
Apolog g. bajka z życia zwierząt.
Apologieta g. pisarz, walczący w obronie wiary chrześcijańskiej.
Apologietyka g. nauka bronienia prawd wiary chrześcijańskiej.
Apologja g. usprawiedliwienie, obrona.
Apopleksja g. nagły przypływ krwi do głowy, krwotok mózgowy.
Aportować f. przynosić na rozkaz (o psie).
Aporty f. zjawianie się podczas seansu spirytystycznego, spadanie lub przynoszenie przez niewidzialnych działaczy przedmiotów ze znacznej nieraz odległości.
Apostata g. odstępca, odszczepieniec.
Apostazja g. odstępstwo, wyrzeczenie się wiary chrześcijańskiej.
A posteriori ł. wnioskowanie ze skutków drogą indukcji.
Apostolstwo ł. posłannictwo, misja.
Aposfrof g. znak ’ zastępujący dźwięk opuszczony.
Apostrofa g. w retoryce: nagły zwrot, przemówienie do nieobecnych, jakby obecnemi byli, do rzeczy martwych, a nawet do pojęć, jak gdyby miały życie i czucie; nagana.
Apoteoza g. ubóstwienie, wyniesienie człowieka do rzędu bogów; artystyczne utworzenie grupy, wyobrażającej bohaterów wśród chwały.
Apozycja ł. w gram. dopowiedzenie.
Strona:M. Arcta Słowniczek wyrazów obcych.djvu/028
Ta strona została uwierzytelniona.
ApoApo
20
