Strona:M. Arcta Słowniczek wyrazów obcych.djvu/055

Ta strona została uwierzytelniona.
CelCer
47

złożona z azotanu celulozy i kamfory, używana na rozmaite wyroby.

Celuloza ł. drzewnik, materja drzewiasta roślin.

Cement ł. mieszanina wapna, piasku, żwiru i wody, twardniejąca w powietrzu, jak i pod wodą, służy do spajania cegieł, kamieni i t. p.; nierozerwalna spójnia.

Census ł. oszacowanie majątku, czynsz, wysokość podatku, dająca prawo należenia do wyborów obywatelskich; wymagane kwalifikacje.

Cent ł. moneta w Austrji i Ameryce: setna część guldena, dolara.

Centaur g. bajeczny potwór: pół konia, pół człowieka.

Centezymalny ł. dziesiętny.

Centnar ł. waga stufuntowa.

Centralista ł. stronnik centralizacji zarządu.

Centralizacja ł. skupienie, ześrodkowanie wszystkich władz rządowych w stolicy, w jednej władzy naczelnej.

Centralizować ł. ześrodkowywać.

Centralny ł. środkowy, główny.

Centrum ł. środek.

Centrum parlamentu, stronnictwo środkowe w parlamencie: umiarkowane.

Centryfuga ł. przyrząd mechaniczny do odtłuszczania (mleka) oparty na zasadach działania siły odśrodkowej.

Centryfugalny ł. odśrodkowy, rozpędowy.

Centrypetalny ł. dośrodkowy.

Centumvirat ł. w starożyt. Rzymie sąd składający się ze stu mężów.

Centurja ł. w star. Rzymie oddział żołnierzy złożony ze stu ludzi; podział obywateli według majątku; tysiącznik (roślina).

Centyfolia ł. róża stulistna.

Centygram f. setna część grama (miara wagi).

Centym f. setna część franka.

Centymetr f. setna część metra (miara długości).

Cenzor ł. urzędnik cenzury, rozpatrujący książki i rękopisy; w star. Rzymie kontroler majątków i podatków.

Cenzorować ł. wytykać czyje wady, krytykować; ob. Cenzura.

Cenzura ł. władza, rozpatrująca książki i rękopisy, czy nie zawierają czego wzbronionego, i wydająca pozwolenie na drukowanie; świadectwo postępów ucznia w naukach.

Cera w. barwa twarzy, skóry.