Derwisz pers. mnich, pustelnik mahometański.
Derywacja ł. wywód, odciągnięcie, wyprowadzenie pochodzenia wyrazów.
Des, w muz. nazwa tonu D zniżonego o pół tonu za pomocą bemola.
Desaveu f. (desawö) zaprzeczenie, nieprzyznanie, wyparcie się.
Descendencja ł. pochodzenie, potomstwo, ród.
Deser f. wety (owoce, ciasta), podawane po jedzeniu.
Deshabillé f. (dezabije) ranny ubiór kobiecy, negliż.
Desideria ł. życzenia, żądania, pragnienia.
Deskrypcja f. opis, opisanie, odmalowanie słowami.
Despekt ł. ubliżenie, uchybienie, obraza.
Desperacja ł. rozpacz, zwątpienie, utrata nadziei.
Desperat ł. rozpaczający, zrozpaczony, nie mający nadziei.
Desperować ł. rozpaczać.
Despota g. samowładny pan, samowolny, ciemięzca.
Despotyzm g. nieograniczona władza samowolna, samowola jednostki.
Destrukcja ł. zniszczenie, zrujnowanie.
Destylacja ł. ob. Dystylacja.
Destynacja ł. przeznaczenie, los.
Destytucja ł. uwolnienie, usunięcie od obowiązków, złożenie z urzędu; skasowanie.
Deszyfrować f. odcyfrować, odczytać, odgadnąć (np. pismo tajemne).
Detal f. szczegół.
Detaliczny, szczegółowy, drobiazgowy.
Detalista, kupiec sprzedający towary drobiazgowo.
Detalizować, szczegółowo opisywać, wyszczególniać.
Detektyw a. tajny agient policyjny.
Detencja ł. przytrzymanie, zatrzymanie, uwięzienie.
Detencyjny areszt ł. zatrzymanie w więzieniu przed wyrokiem.
Deterjoracja ł. doprowadzenie do złego stanu, uszkodzenie, chylenie się do upadku.
Determinacja ł. oznaczenie, postanowienie, stanowczość.
Determinizm ł. pogląd, teorja, według której każdy czyn jest skutkiem przyczyn niezależnych od woli, a wolnej woli niema.
Detonacja f. wybuch, huk, wystrzał; w śpiewie: schodzenie z tonu.
Detonować ł. wybuchnąć,
Strona:M. Arcta Słowniczek wyrazów obcych.djvu/076
Ta strona została uwierzytelniona.
DerDet
68
