Strona:M. Arcta Słowniczek wyrazów obcych.djvu/084

 DurDyl 

76

---

gama o wielkiej tercji, składającej się z dwóch całych tonów.

Dura lex sed lex ł. twarde prawo — lecz prawo.

Dura necessitas ł. twarda konieczność.

Duser f. grzeczność, słodkie słówko, kompliment.

Du sublime au ridicule il n’y a qu’un pas f. (diu sublim o ridikiul il nja kę pa) od wzniosłości do śmieszności tylko jeden krok.

Duumwirat ł. panowanie dwóch mężów.

Dychtować n. zatykać szpary, spojenia, pakułami, suknem i t. p.

Dychtownie n. spójnie, szczelnie, mocno, tęgo.

Dydaktyczny g. nauczający.

Dydaktyka g. część pedagogiki, podająca prawidła nauczania; umiejętność nauczania.

Dyfamacja a. Dyfamja g. oszczerstwo, szkodzenie czyjej dobrej sławie, pozbawienie dobrego imienia, nastawanie na honor, zniesławienie.

Dyferencja ł. różnica, niezgodność.

Dyferencjacja ł. różniczkowanie.

Dyferencjalny rachunek ł. rachunek różniczkowy.

Dyferować ł. różnić się, zbaczać, nie zgadzać się.

Dyfrakcja ł. uginanie się promieni światła.

Dyfterja g. błonica, niebezpieczna choroba gardła.

Dyftong g. zlanie się dwu samogłosek w jeden głos, dwugłoska.

Dyfuzja ł. wzajemne przenikanie i mieszanie się z sobą rozmaitych cieczy i gazów; rozpraszanie się światła.

Dygesta patrz: Digesta.

Dygnitarz ł. piastujący wysoki urząd lub godność, dostojnik.

Dygresja ł. odstąpienie, zboczenie od rzeczy.

Dykasterja g. pewien dział władz rządowych.

Dykcja ł. wysłowienie, wymowa.

Dykcjonarz ł. słownik.

Dyktator ł. najwyższy tymczasowy naczelnik państwa lub wódz z władzą nieograniczoną.

Dyktatura ł. władza i godność dyktatora, okres czasu jego rządów.

Dykteryjka ł. krótka powiastka żartobliwa, opowiadanie dowcipne, anegdota.

Dylacja ł. zwlekanie, ociąganie się, odroczenie w sprawach sądowych.