Strona:M. Arcta Słowniczek wyrazów obcych.djvu/086

Ta strona została uwierzytelniona.
DypDys
78

plomów i przywilejów, mających historyczne i polityczne znaczenie.

Dyplomaty ł. dokumenty dyplomatyczne i historyczne.

Dyplomatyczne ciało, wszyscy posłowie obcych państw przy pewnym dworze.

Dyplomatyka ł. nauka o starych dokumentach, ich rozróżnianiu i odczytywaniu.

Dyrekcja ł. naczelna władza; kierownictwo; kierunek, zarząd, przewodnictwo.

Dyrektorjat ł. urząd naczelny kierujący; tytuł rządu za czasów pierwszej rewolucyi francuskiej w XVIII w.

Dyrektywa f. kierunek zalecony.

Dyrygient ł. zarządzający, przewodniczący, kierujący, kapelmistrz.

Dyrygować ł. kierować, zawiadywać, rządzić.

Dyrygowanie (w muz.) wskazywanie grającym, śpiewającym, taktu lub cieniowania głosu.

Dysagio w. różnica między kursem pieniędzy powyżej pari a kursem poniżej pari.

Dyscyplina ł. karność, porządek.

Dyscyplinarna kara, kara, nałożona na urzędnika przez jego władzę zwierzchnią.

Dysekcja ł. rozcięcie, rozczłonkowanie ciała, otworzenie zwłok.

Dysenterja ł. krwawa biegunka.

Dysertàcja ł. piśmienna rozprawa naukowa.

Dysgracja f. utracenie łaski, niełaska.

Dysharmonja ł. niezgodność, fałszywy dźwięk; nieporozumienie.

Dyshonor ł. bezcześć, hańba.

Dyskonto w. potrącenie procentu przy zapłaceniu wekslu przed terminem.

Dyskontować f. strącać; weksel sprzedać przed upływem terminu za potrąceniem procentu.

Dyskrazja g. zakażenie krwi.

Dyskrecja ł. zachowanie tajemnicy, oględność, łaska.

Dyskrecjonalna władza, nadanie władzy jednej osobie podejmowania w pewnych razach wyjątkowych środków, jakie sama za stosowne uzna.

Dyskrecyjne dni, dozwolone dni zwłoki przy płaceniu weksli.

Dyskredytować f. zepsuć reputację, opinię.

Dyskretny ł. umiejący zachować tajemnicę, delikatny.

Dyskurs ł. rozmowa.