Strona:M. Arcta Słowniczek wyrazów obcych.djvu/111

Ta strona została uwierzytelniona.
FacFak
103

gminne, pogardliwe w znaczeniu, ktoś, osobistość jakaś nieszczególna.

Facette f. (faset) szlifowana płaska ścianka w djamentach.

Fach n. rodzaj zatrudnienia, specjalność, zawód; przegroda, półki.

Fachowy n. zawodowy, specjalny, umiejętny.

Facit ł. „czyni“, suma, wypadek obrachunku.

Facjata w. przednia ściana domu, poddasze; żartobliwie: twarz, oblicze.

Facjenda w. handelek, zamiana towarów, sprzedaż i kupno, frymark.

Façon f. (fasą) sposób; obejście się; kształt, wzór.

Facsimile ł. ob. Faksimile.

Factotum patrz: Faktotum.

Faeton g. syn boga słońca; lekki wytworny otwarty powóz; gatunek ptaka.

Fagot n. instrument muzyczny dęty, drewniany, z dziurkami, klapami i stroikiem, o dźwięku nosowym.

Faille f. (faj) ciężka jedwabna materja.

Faire la cour f. (fer la kur) nadskakiwać, starać się o pannę.

Fait acompli f. (fet akąpli) czyn spełniony, fakt dokonany.

Fajans f. rodzaj glinki do wyrobu przedmiotów, naśladujących porcelanę; wyroby fajansowe.

Fajerkasa n. ubezpieczenie od ognia, opłata ogniowa.

Fajerwerki n. ognie sztuczne.

Fakcja ł. stronnictwo, zwłaszcza polityczne, działające w znaczeniu ujemnem dla widoków osobistych.

Fakelcug n. pochód z pochodniami.

Fakir ar. ubogi mnich mahometański żebrzący; fanatyczny pokutnik hinduski.

Faksimile ł. podobizna; podpis najpodobniej oddany.

Fakt ł. zdarzenie pewne, rzeczywiste; wypadek historyczny; czyn prawdziwy.

Faktor ł. czynnik (w matematyce); pośrednik niższego rzędu, używany do załatwiania różnych interesów.

Faktorja a. wielka osada handlowa w obcym kraju ze składami towarów.

Faktotum ł. człowiek używany do rozmaitych posług, wyręczyciel, totumfacki.

Faktura ł. rachunek przesyłany przez kupca innemu handlującemu, szczegółowy wykaz przesłanych towarów; techniczna budo-