Strona:M. Arcta Słowniczek wyrazów obcych.djvu/112

 FakFan 

104

---

wa utworu muzycznego, lub literackiego.

Faktycznie ł. rzeczywiście, istotnie, na zasadzie faktów.

Fakultet ł. wydział uniwersytecki.

Falanga g. szyk bojowy wojska Macedońskiego; przen. zwarte szeregi, zastęp ludzi jedną ławą idący.

Falanster f. wielki budynek, urządzony według projektu socjalisty Fouriera dla pewnej liczby osób, które miałyby razem mieszkać, razem pracować i ciągnąć wspólne korzyści ze wspólnej pracy.

Falc n. wpust, wcięcie w drzewie dla założenia drugiego kawałka, zakładka; dać na falc: założyć, zagiąć tak, aby się trzymało razem.

Falcować n. składać, szczególnie arkusze papieru w formę książkową.

Faldistorium, Faldystorz, ł. krzesło, na którem siada biskup w czasie obrzędów.

Falern ł. słynne ulubione wino starożytnych Rzymian, pochodzące z winnic Szampanji.

Faliment f. niewypłacalność, bankructwo.

Falkonet f. dawna mała armata polowa, śmigownica.

Falset w. regiestr głosu męskiego, t. zw. „z głowy“ głos fistułowy.

Falstaf a. nazwisko samochwała, tchórza i hulaki, którego przedstawił Szekspir w swoich komedjach; pieczeniarz, kłamiący a dowcipny nicpoń.

Falsyfikat ł. przedmiot, dokument, pieniądz sfałszowany, podrobiony.

Fałsz n. nieprawda, kłamstwo, obłuda; w muz.: niezgodność dźwięków.

Fama ł. wieść, pogłoska, rozgłos, sława.

Familjarny ł. poufały, zażyły.

Famulus ł. poufały sługa artysty, literata, studenta etc.

Fanatyk ł. zagorzalec, zapaleniec religijny lub polityczny.

Fanatyzm g. przesadna żarliwość, przejęcie się fałszywemi lub przesadnemi przekonaniami połączone z prześladowaniem inaczej myślących.

Fandango h. taniec hiszpański z kastanietami.

Fanfara f. uroczysty sygnał na trąbkach w wojsku przy oddawaniu honorów przełożonym; krótki utwór muzyczny na trąby, wyrażający radość lub tryumf.

Fanfaron f. samochwał, chełpliwy, pyszałek.