Flaga a. chorągiew o kolorach narodowych, czasem opatrzona herbami i godłami narodowemi, bandera.
Flaga ł. dżdżysty, przykry stan powietrza, słota.
Flagielant ł. członek średniowiecznej sekty religijnej biczowników.
Flanca n. młoda roślinka przeznaczona do przesadzenia z inspektu w grunt.
Flank f. bok, strona, skrzydło, szczególniej szyku wojskowego.
Flankować f. obraniać bok wojska, zajść z boku, osłaniać fortyfikacje bocznicami.
Flażolet f. mały flecik; wysokie tony w skrzypcach, gitarze, naśladujące flet.
Flegma g. gęsta ciecz wydzielana przez błony śluzowe, śluz; zimna krew, obojętność, powolność charakteru.
Flegmatyk g. człowiek powolnego temperamentu, obojętny, chłodny w postępowaniu.
Fleksja ł uchylenie, zgięcie, skrzywienie; nauka o odmianach (deklinacji i konjugacji), odmiana (w gramatyce).
Flet, instrument muzyczny dęty, drewniany, w kształcie rurki z dziurkami i klapami.
Fletrowers w. dęty drewniany instrument muzyczny.
Flubustjer f. rozbójnik morski na morzach środkowej Ameryki, korsarz, pirat; przen.: awanturnik, łotr, oszust.
Flinta a. fuzja myśliwska, strzelba, skałkówka.
Flintglas a. szkło czyste kryształowe, zawierające ołów, używane w dalekowidzach.
Flintpas n. pas od fuzyi.
Flirt, Flirtation a. zaloty, kokietowanie, bałamucenie.
Flis, flisak n. majtek rzeczny trudniący się spławem drzewa i zboża.
Flobert f. strzelba odtylcowa do strzelania na niewielkie odległości małemi kulkami.
Flogiston g. w dawnej chemji pierwiastek ognia, znajdujący się we wszystkich ciałach palnych.
Flora ł. bogini kwiatów; ogół roślin, właściwych danemu krajowi lub miejscu.
Floren ł. złoty austrjacki, reński, gulden = 60 kop.
Florescencja ł. kwitnienie.
Floret a. rodzaj szpady z gałką skórzaną na końcu ostrza, używany przy nauce fechtunku; gruba, szorstka przędza jedwabnicza, pierwszy oprzęd jedwabniczy.
Flota f. ogół okrętów wojen-
Strona:M. Arcta Słowniczek wyrazów obcych.djvu/121
Ta strona została uwierzytelniona.
FlaFlo
113
Słowniczek.8
