stolarskie z drzewa miększego i tańszego.
Forpoczta n. straż przednia, mająca na celu obserwację nieprzyjaciela, rekonesans.
Forsa f. siła, moc, wysiłek.
Forsować f. zmuszać do wytężenia siły, usilnie popierać; w ogrodn. przyśpieszać sztucznie wzrost roślin; forsować się: męczyć się, przymuszać się, wysilać się.
Forsownie, z wysiłkiem, z natężeniem sił.
Forszlag n. w muz. ozdobnik, figura służąca do upiększenia i urozmaicenia melodji.
Forszpan n. stangret powożący z konia, foryś.
Forsztowanie n. drewniana ściana odgradzająca; przepierzenie.
Forszus n. zaliczenie, pieniądze naprzód dane na rachunek pensji lub zamówionej roboty.
Fort f. samoistna mała warownia, część, ogniwo w ufortyfikowaniu większej twierdzy.
Forte w. silnie, mocno, głośno.
Forteca w. miejsce ufortyfikowane, twierdza, warownia.
Fortel n. sprytne podejście, podstęp.
Fortissime w. w muz. bardzo silnie.
Fortuna ł. bogini szczęścia, szczęście, los; majątek.
Fortuna audaces juvat ł. ob. Audaces fortuna juvat.
Fortunka, rodzaj malutkiego przenośnego bilardu, w którym kulka popchnięta, natrafia na przeszkody i wpada na numery.
Fortyfikacja f. obwarowanie twierdzy, wały obronne, okopy, szańce.
Forum ł. rynek w dawnym Rzymie, miejsce roztrząsania spraw publicznych.
Fory n. dawać, dobrowolnie dawać komuś chwilową przewagę w początkach gry lub wyścigu; fory mieć u kogoś: być cenionym, lubianym, protegowanym.
Forytować f. popierać kogo lub czyją sprawę.
Forzando w. w muz. z silnem naciśnięciem jednego dźwięku lub akordu.
Fosa ł. dół, przekop, kanał, rów.
Fosfor g. pierwiastek chemiczny, metaloid silnie trujący, łatwo zapalny, świecący w ciemności.
Fosforescencja g. własność niektórych ciał świecenia w ciemności.
Fosforyt g. minerał, połączenie kwasu fosforowego z
Strona:M. Arcta Słowniczek wyrazów obcych.djvu/124
Ta strona została uwierzytelniona.
ForFos
116
