Strona:M. Arcta Słowniczek wyrazów obcych.djvu/142

 GruGus 

134

---

ka zwiesza się sznurek z ciężarkiem na końcu, używana przez cieśli i mularzów do oznaczania linji poziomej.

Grunt n. ziemia rodzajna, orna, gleba, rola; podstawa, zasada, dno, fundament; tło.

Gruntować n. opierać, zasadzać; zgłębiać, szukać gruntu, dna; w malarstwie: pierwszym kolorem nakładać, dawać tło.

Grupa n. zestawienie, ułożenie pewnej liczby przedmiotów lub osób w jakąś całość; grono.

Grupować n. układać, ustawiać w grupy.

Gruppetto w. w muz. znak — — umieszczony nad nutą, ozdobnik muzyczny, składający się z grupy 4 małych nutek: nuty wyższej, głównej, niższej i głównej.

Grupy parlamentarne, stronnictwa na jakie dzielą się członkowie parlamentu.

Gryf n. bajeczne zwierzę z głową, dziobem i skrzydłami orła, z uszami konia; rękojeść, nazwa herbu.

Grymas f. dąs, skrzywienie twarzy dla wyrażenia niechęci, niesmaku lub niezadowolenia; nieuzasadnione niezadowolenie, kaprys.

Grynder n. giełdziarz, spekulujący akcjami niepewnych przedsiębiorstw, oszust giełdowy.

Grynderstwo n. oszustwo na giełdzie.

Grynszpan n. octan miedzi zielonego koloru (trucizna), farba zielona.

Grypa f. choroba epidemiczna, objawiająca się silną gorączką, bólem wszystkich członków, katarem i kaszlem; influenza.

Gschnas (gsznas), nader wesoła zabawa w Wiedniu.

Guano hiszp. nawóz z odchodów ptaków morskich.

Gulasz węg. bigos węgierski z papryką i korzeniami.

Gulden n. złoty austrjacki, reński = 60 kop. wartości nominalnej.

Guma g. substancja roślinna kleista; guma arabska: żywica z drzew akacjowych, rosnących w Arabji i Afryce; guma elastyczna p. kauczuk.

Gumiguta, wysuszony sok żywiczny drzewa rosnącego w Indjach Wschodnich.

Gumilaka szellak f. farba żółtego koloru; środek lekarski silnie drastyczny.

Gumować, pokrywać lub nasycać roztworem gumy.

Gust ł. poczucie piękna, dobry smak; upodobanie;