rozstrój ducha, usposobienie smutne, zgryźliwe; śledziennictwo.
Hipochondryk g. śledziennik.
Hipodrom g. miejsce gdzie w starożyt. Grecji odbywały się wyścigi konne z wozami; u Rzymian cyrk; dziś arena cyrkowa, ujeżdżalnia.
Hipofag g. jedzący mięso końskie.
Hipogryf g. bajeczny koń skrzydlaty z głową gryfa.
Hipokratesa sztuka, sztuka lekarska.
Hipokryta g. obłudnik.
Hipokryzja g. obłuda, udawanie, nieszczerość.
Hipoman g. namiętny miłośnik koni.
Hipoteczny wykaz, szczegółowy opis majątku nieruchomego, wyszczególnienie praw własności i zmian w tychże prawach oraz długów, ciążących na majątku nieruchomym.
Hipoteka g. instytucja prawna zabezpieczająca prawa rzeczywistych właścicieli oraz prawa osób trzecich do nieruchomości; archiwum akt hipotecznych dotyczących własności nieruchomej.
Hipotekować g. zapisać do księgi hipotecznej dług lub jakiebądź prawo rzeczowe ciążące na nieruchomości.
Hipotetyczny g. niepewny, polegający na przypuszczeniu, przypuszczalny.
Hipoteza g. przypuszczenie, teorja oparta na prawdopodobieństwie.
Hippokrene g. źródło natchnienia poetycznego na górze Helikonie, powstałe z uderzenia kopytem Pegaza.
Histerja, Histeralgja g. rozstrój nerwowy.
Histochemja g. dział chemji, badający skład komórek i tkanek zwierzęcych i roślinnych oraz procesy chemiczne, zachodzące w nich w czasie życia organizmu.
Histologja g. część anatomji, badająca tkanki i komórki składające ciało i organy ludzi, zwierząt i roślin.
Historia est magistra vitae ł. historja jest nauczycielką życia.
Historja ł. dzieje, dziejopisarstwo.
Historjografja g pisanie historji, dziejopisarstwo.
Historjozofja g. rozpoznawanie praw, rządzących faktami dziejowemi, filozofja historji.
Strona:M. Arcta Słowniczek wyrazów obcych.djvu/152
Ta strona została uwierzytelniona.
HipHis
144
