Strona:M. Arcta Słowniczek wyrazów obcych.djvu/155

 HonHor 

147

---

szacunku, szanowny, czcigodny.

Honorarjum ł. jednorazowe wynagrodzenie pieniężne (lekarza, adwokata, literata i t. p.), czesne.

Honoratiores ł. (honoracjores) osoby wyższe dostojeństwem, członkowie wyższych stanów; znakomitości; ludzie najgodniejsi szacunku.

Honores mutant mores, sed raro in meliores ł. zaszczyty zmieniają obyczaje (człowieka), lecz rzadko na lepsze.

Honoris causa ł. dla zaszczytu.

Honorować ł. składać cześć, otaczać objawami szacunku, uznania.

Honorowanie wekslu, zapłata wekslu przez osobę, na którą został wystawiony.

Honorowy ł. mający poczucie godności osobistej, nieskazitelny, prawy; h. urząd = bezpłatny; tytuł h. = nadany dla okazania czci; członek h. = nierzeczywisty, nieczynny, tytularny.

Honory ł. zaszczyty, dostojeństwa, odznaczenia; oznaki czci; (w kartach) najwyższe karty atutowe; czynić honory domu — umiejętnie wypełniać obowiązki gospodarza domu względem gości; oddawać honory — (o wojsku) prezentować broń, spełniać przepisane oznaki uszanowania.

Honwedzi węg., dosł.: obrońcy kraju; żołnierze piesi i konni, należący do t. zw. obrony krajowej węgierskiej; wojsko wyłącznie węgierskie, nie należące do wspólnej armji austro-węgierskiej.

Horae canonicae ł. stałe godziny, przeznaczone na odmawianie przez kapłanów pewnych przepisanych modlitw; stała godzina powrotu do domu, jedzenia i t. d.

Horda tat. dziki tłum, zgraja, obóz, koczowisko (tatarów), koczujące plemię.

Hornblenda n. rzadziej używana nazwa amfibolu.

Horoskop g. przepowiednia losu człowieka ze stanu gwiazd w chwili przyjścia jego na świat; wróżba przyszłości.

Horrendum ł. rzecz straszna, okropność.

Horribile dictu ł. strach mówić, o zgrozo!

Horror ł. strach; zgroza, okropność!

Horror vacui ł. obawa próżni.