Strona:M. Arcta Słowniczek wyrazów obcych.djvu/160

Ta strona została uwierzytelniona.
IdeIko
152

Idem per Idem ł. objaśniać, dowodzić, to samo przez to samo.

Identyczność ł. tożsamość, jednoznaczność.

Identyczny ł. taki sam, jednakowy, równoznaczny.

Identyfikować ł. brać jedno za drugie; utożsamiać.

Ideografja g. pismo używające zamiast naszych głosek, znaków, wyrażających pojęcia np. pismo chińskie.

Ideogram g. znak ideograficzny, znak na piśmie, wyrażający pojęcie.

Ideolog g. marzyciel.

Ideologja g. nauka o pojęciach, o ideach.

Ideoplastja g. wpływ wyobraźni na ciało.

Idjolatrja g. uwielbienie siebie samego.

Idjom g. narzecze prowincjonalne; djalekt.

Idjosynkrazja g. usposobienie organizmu do odczuwania popędu lub wstrętu ku pewnym rzeczom, zapachom, barwom i t. p.

Idjota g. niedołężny umysłowo, głupowaty.

Idjotykon g. słownik wyrazów używanych w pewnych okolicach.

Idjotyzm g. właściwość języka lub narzecza; niedołęstwo umysłowe, głupowatość.

Idol g. wyobrażenie bożka, bożyszcze, bałwan.

Idolatrja g. bałwochwalstwo.

Idyliczny g. sielankowy, prosty, niewinny.

Idylla g. obrazek z życia sielskiego, sielanka; poemat sielankowy.

Ignorancja ł. niewiadomość, nieświadomość, brak nauki, nieuctwo.

Ignorant ł. nieuk, nieświadomy czego, człowiek ciemny.

Ignorować ł. nie chcieć o czem wiedzieć, nie chcieć znać, lekceważyć.

I. H. S. skr. In hoc Signo.

I. H. S. ł. Jesum habemus socium: Jezusa mamy za towarzysza (godło jezuitów).

Ihumen g. przełożony klasztoru obrządku wschodniego.

Ikar g. mitologiczna postać, która przypiąwszy sobie woskowe skrzydła, wzniosła się w górę, a gdy słońce stopiło skrzydła, spadła w morze.

Ikara lot, doznanie zawodu w zbyt śmiałych i ambitnych projektach; poloty Ikara: zbyt wysokie, niedoścignione dążenia.

Ikarja, wymarzona kraina szczęścia.

Ikona g. obraz, wizerunek.