Inkorporacja ł. wcielenie, połączenie, zjednoczenie; zmieszanie.
Inkrustacja ł. wprawienie w drzewo lub w wyroby metalowe innego materjału, tworzącego z tamtym jedną powierzchnię; wykładanie dla ozdoby mebli złotem, hebanem, marmurem, mozajką, perłową konchą, drzewem i t. p.; osady krystaliczne w skałach.
Inkryminować ł. oskarżać o zbrodnię, obwiniać.
Inkryminowany artykuł, z powodu którego pociągnięto autora do odpowiedzialności, lub zarządzono konfiskatę pisma.
Inkubacja ł. w starożytności: spanie w świątyniach w celu otrzymania od bogów w czasie snu wskazówek uzdrawiających; wysiadywanie jaj, wylęganie.
Inkubacyjny okres choroby, czas, w ciągu którego zarazek rozwija się w ciele, nie wywołując jeszcze objawów choroby.
Inkubator ł. przyrząd do sztucznego wylęgania kurcząt, wylęgacz.
Inkunabuły ł. najpierwsze druki, pierwsze książki (dziś bardzo rzadkie) drukowane od wynalazku druku do połowy XVI wieku.
Inkwirent ł. urzędnik prowadzący śledztwo, sędzia śledczy.
Inkwirować i. prowadzić śledztwo.
Inkwizycja ł. śledztwo karne, badanie sądowe; dawny sąd duchowny do śledzenia i karania kacerzy.
Inkwizyt, podlegający śledztwu, oskarżony.
Inkwizytor ł. członek inkwizycji; wielki inkwizytor, przełożony inkwizycji w Hiszpanji.
In loco ł. w miejscu.
In magnis voluisse sat est ł. w wielkich rzeczach dość jest chcieć.
In majorem (Dei gloriam) p. Ad mojorem.
In medias res ł. od razu do rzeczy, bez wstępu, w jądro rzeczy.
In medio stat virtus ł. prawda w pośrodku.
In merito ł. rozpoznawać sprawę w głównym przedmiocie.
In minus ł. na zniżkę, licytacja na obniżenie ceny oznaczonej robót, dostawy i t. p.
In natura ł. w naturze, w naturalnej postaci, w nagiej rzeczywistości.
Strona:M. Arcta Słowniczek wyrazów obcych.djvu/169
Ta strona została uwierzytelniona.
InkInn
161
Słowniczek.11
