Janczary tur. dawna wyborowa piechota turecka, utworzona z zabranych dzieci chrześcijańskich.
Jankesi a. nazwa żartobliwa amerykanów Stanów Zjednoczonych.
Janseniści, wyznawcy nauki Jansenjusza o grzechu, łasce, wolnej woli i przeznaczeniu.
Janus ł. bożek rzymian, przedstawiony z dwoma twarzami, zwróconemi w dwie strony świata, bóg czasu i wszystkich zdarzeń ludzkich, bóg wojny i pokoju.
Janusa świątynia, w Rzymie świątynia otwierana w czasie wojny, a zamykana w czasie pokoju.
Jar tur. parów, dół.
Jard a. miara angielska = 3 stopom.
Jardin d’acclimatation f. (żardę daklimatasją) ogród zoologiczny w Paryżu.
Jardin des plantes f. (żardę de plant) ogród botaniczny w Paryżu.
Jaspis g. minerał z gatunku krzemieni, nieprzezroczysty, różnego koloru i o rozmaitych kształtach.
Jassyr tur. niewola u turków i tatarów.
Jatagan tur. rodzaj szabli tureckiej, obosiecznej, zatykanej w ozdobnej pochewce za pas.
Jehowa hebr. Wieczny: hebrajska nazwa Boga.
Jehowa Zebaoth, Pan światów, Pan nad pany.
Jeremjady f. skargi, żale, narzekania, lamentacje.
Jersey a. (żersi) wierzchni kaftanik trykotowy.
Jet a. (dżet) gagat, bursztyn czarny, węgiel brunatny polerowany, używany na ozdoby.
Jeton f. (żeton) znaczek ozdobny dawany za odznaczanie się; marka do gry.
Jettatura w. (dżetatura) zły urok, czary zadane uroczemi oczami.
Joanici, dawny niemiecki zakon rycerski; teraz zakon ewangielicki do pielęgnowania chorych.
Jocosa ł. śmiesznostki, żarty, farsy.
Jod, pierwiasek chemiczny, ciało stałe, barwy czarno fijoletow. połyskującej, wydobywane z roślin morskich; używ. w medycynie.
Jodłowanie, osobliwy sposób śpiewu gardłowego u Tyrolczyków.
Jodoform, środek antyseptyczny, otrzymywany z jodu w postaci żółtego proszku, o silnym zapachu, używany w medycynie.
Strona:M. Arcta Słowniczek wyrazów obcych.djvu/179
Ta strona została uwierzytelniona.
JanJod
171
