Strona:M. Arcta Słowniczek wyrazów obcych.djvu/183

Ta strona została uwierzytelniona.
KadKal
175

nijny dźwięków w muzyce; harmonijne zakończenie muzycznego okresu; czas przeznaczony dla pewnych stałych czynności (dla członków sądu, sejmu).

Kadet f. uczeń szkoły wojskowej kadeckiej; w marynarce: młodzieniec kształcący się na oficera floty.

Kadi t. sędzia u Turków.

Kadry f. komplet zapasowych oficerów i podoficerów, potrzebnych w razie zorganizowania oddziału wojska; żołnierze i oficerowie, mający obowiązek kształcić nowozaciężnych.

Kadryl f. taniec francuski.

Kaduceusz ł. laska Merkurego z wężami i skrzydłami; dawna laska herolda; symbol handlu i pokoju.

Kaduk, w dawnem prawie polskiem: spadek pozostawiony bez prawnych spadkobierców (przechodzący na rząd prawem kaduka); ludowe: djabeł, choroba padaczka.

Kafar n. przyrząd z windą do wbijania pali, baba.

Kahał hebr. zarząd wyznaniowy gminy żydowskiej.

Kaik t. długi, wązki, lekki statek turecki.

Kajak grenlan. rodzaj łodzi przykrytej stałem wiekiem z otworem na pomieszczenie wioślarza.

Kajmakan t. zastępca wielkiego wezyra; gubernator prowincji w Turcji.

Kajuta f. pokój na statku w głębi pod pokładem dla podróżnych.

Kajzersznit n. cięcie cesarskie, operacja chirurgiczna u położnic.

Kakao, owoce drzewa kakaowego, z których robi się czekolada.

Kakaowe masło, tłuszcz wytłaczany z nasion z drzewa kakaowego, używany na maści.

Kakofonja g. rozdźwięk, nieprzyjemny dźwięk; dysharmonja.

Kakosynteton gr. wyraz błędnie zestawiony.

Kalafonja g. rodzaj żywicy używany do pocierania smyczka i do innych celów.

Kalait cz. turkus, minerał, kamień szlachetny barwy jasnoniebieskiej.

Kalambur f. dowcipna gra wyrazów; dwuznaczny wyraz.

Kalamity, skrzypy drzewiaste kopalne, z których wytworzył się węgiel kamienny.

Kalander f. prasa cylindrowa z ogrzewanemi walcami do gładzenia sukna,