papieru i do nadawania połysku.
Kalauer n. niesmaczny, nędzny dowcip, rubaszny dwuznacznik.
Kalcynacja ł. zwapnienie, utlenianie metalów za pomocą żarzenia.
Kalcyt, minerał, wapień.
Kalefakcja ł. ogrzewanie.
Kalefaktor ł. stróż szkolny, palacz w piecach, donosiciel.
Kalejdoskop g. przyrząd złożony z rurki z dnem i kamyczków, szkiełek i t. p., które za najmniejszym poruszeniem zmieniają położenie i przy pomocy zwierciadełek układają się w różne sześciopromienne gwiazdki; przen.: obrazy szybko zmieniające się.
Kalesony f. majtki, gacie.
Kalfataż f. cerowanie, zatykanie szpar okrętowych pakułami i zalepianie ich smołą.
Kali, kalium potas.
Kaliber n. średnica otworu broni palnej, miara kuli, pierścień do mierzenia wielkości otworu, podziałka.
Kalibrować, wymierzać wielkość podług podanej skali.
Kalif ob. Chalif, namiestnik Mahometa, sułtan.
Kalifat, państwo rządzone przez kalifa.
Kaligraf g. pięknie piszący.
Kaligrafja g. sztuka pięknego pisania.
Kalikant ob. Kalkancista.
Kalikować ł. naciskać miechy przy organach.
Kaljope g. muza pieśni bohaterskiej i piękności w sztuce, przedstawiana z tabliczką i rylcem do pisania.
Kalka f. papier lub płótno przezroczyste lub poczernione służące do odbijania pisma, do przerysowywania.
Kalkancista, kalkant, kalikant nadymający miechy przy organach.
Kalkomanja ob. Dekalkomanja.
Kalkować f. przerysowywać przy pomocy kalki.
Kalkulacja ł. obliczanie.
Kalobjotyka g. sztuka przyjemnego życia, aby odpowiadało rozsądkowi, wyobraźni i uczuciu.
Kalomel g. chlorek rtęci, silny środek lekarski.
Kalorja, jednostka do mierzenia ilości ciepła; ilość ciepła potrzebna do ogrzania 1 kgr. wody o l°Cels.
Kaloryfery ł. rury idące z jednego ogólnego pieca, służące do ogrzewania mieszkań za pomocą wody, pary lub powietrza.
Strona:M. Arcta Słowniczek wyrazów obcych.djvu/184
Ta strona została uwierzytelniona.
KalKal
176
