Kamerfrajlina n. dama dworska.
Kamerher n. szambelan.
Kamerjunkier n. młodszy szambelan dworu.
Kamerlengo w. kardynał zawiadujący finansami papieskiemi, oraz zawiadujący sprawami kościoła podczas wyboru Papieża.
Kamerton n. ton zasadniczy, według którego stroi się instrumenty muzyczne; przyrządzik podający ton zasadniczy; stroik.
Kameryzować f. wysadzać drogiemi kamieniami.
Kamfina, oczyszczony olejek terpentynowy, używany dawniej do oświetlania; nazwa dawana gdzieniegdzie nafcie.
Kamfora, żywica z drzewa kamforowego, bardzo lotna o silnym zapachu, używana w lecznictwie.
Kamgarn n. wełniana tkanina z długiej przędzy wełnianej czesanej.
Kamizada f. w średniowiecznych czasach napad wroga w nocy, w którym wojownicy przywdziewali na pancerz koszule.
Kamlot f. materja z włosów kozy lub wełny owczej; gatunek tkaniny wełnianej.
Kamorra w. tajny związek zbrodniczy w Neapolu.
Kampanja f. wyprawa wojenna; wojna.
Kampanja fabryczna, właściwy czas fabrykacji np. w cukrowniach, gorzelni i t. p.
Kamrat n. towarzysz broni, współtowarzysz, współuczestnik.
Kanafarz ł. ob. Kanaparz.
Kanalizacja ł. urządzenie kanałów, ścieków podziemnych w mieście, dla odprowadzania nieczystości i wody.
Kanał ł. rów szeroki sztucznie zrobiony i napełniony wodą; ściek murowany podziemny do odprowadzania wody i nieczystości; sztucznie zrobiona rzeka, służąca do przejścia z rzeki do rzeki, z morza do morza; cieśnina morska.
Kanaparz ł. szafarz, piwniczy klasztorny.
Kanaster, kosz z trzciny cukrowej wykładany cynfolją, używany w Indjach Wschod. do opakowania; gatunek gorszego tytuniu.
Kanaus, gatunek perskiej materji jedwabnej.
Kancelarja ł. oddział biura załatwiający czynności urzędowe, przyjmujący sprawy i interesantów oraz wydający im uchwały, wezwania i t. p.
Strona:M. Arcta Słowniczek wyrazów obcych.djvu/186
Ta strona została uwierzytelniona.
KamKan
178