Strona:M. Arcta Słowniczek wyrazów obcych.djvu/193

 KasKas 

185

---

mentu, umowy, przywileju i t. p.

Kasacyjny sąd f. najwyższy sąd unieważniający wyroki innych sądów.

Kasandra, wróżbiarka trojańska, którą wyszydzano, gdy przepowiadała klęski mające dotknąć Troję; przen.: osoba, której złe wróżby nie znajdują wiary.

Kasata ob. Kasacja.

Kasetka, szkatułka.

Kaseton w. ozdoba sufitu w kształcie wgłębionej rzeźbionej tafli.

Kask f. metalowe lub skórzane nakrycie głowy, szyszak, hełm.

Kaskada f. mały wodospad.

Kasta ł. zamknięte w sobie pewne stany w narodzie; pewna klasa w narodzie oddana wyłącznemu jakiemu powołaniu, przekazywanemu dziedzicznie.

Kastanjety f. rodzaj wklęsłych drewnianych klekotek, które przyczepione do palców służą tancerkom hiszpańskim do wybijania taktu w tańcu.

Kastel ł. zamek, mała twierdza, grodzisko.

Kastet f. rodzaj broni w kształcie spojonych pierścieni, wzmacniających siłę uderzenia pięścią, także broń, złożona z giętkiej trzciny z ciężką ołowianą gałką na końcu lub też z rękojeści z kulą na rzemyku; głowotłuk.

Kastor i Polluks, mityczni bracia bliźniacy, związani nierozdzielną przyjaźnią; nazwa konstelacji gwiazd; przen. nierozdzielni przyjaciele.

Kastorowy ł. zrobiony z filcu przygotowanego z sierści bobrowej lub jej falsyfikatów (np. kapelusz).

Kastowość, skrupulatne przestrzeganie i trzymanie się praw rodowych i stopni w społeczeństwie; sprzyjanie ludziom tylko swego stanu.

Kastracja, usunięcie gruczołów płciowych, trzebienie, wałaszenie.

Kastrat ł. rzezaniec, eunuch, sztuczny sopranista.

Kastygacja ł. karcenie, biczowanie, chłosta.

Kasyda ar. w poezji wschodniej utwór poetyczny w rodzaju poematu z treścią pochwalną.

Kasyno w. rodzaj resursy, miejsce zebrań i zabaw publicznych.

Kaszmir, górska kraina w Himalajach, słynna z wyrobu cienkich szalów wełnianych; ukośnie tkana cienka tkanina wełniana.