Strona:M. Arcta Słowniczek wyrazów obcych.djvu/207

 KomKom 

199

---

sztuki; utwór muzyczny; mieszanina metali; zadanie szkolne; układ.

Kompozytor ł. autor utworu muzycznego.

Kompres ł. okład z płótna złożonego w kilkoro, zmoczonego wodą gorącą lub zimną i wyciśniętego.

Kompromis ł. akt, mocą którego strony zgadzają się na polubowne załatwienie sporu; sąd polubowny; zgodne zakończenie sporu.

Kompromitacja ł. narażenie się na wstyd, śmieszność lub hańbę, zawstydzenie.

Komputowe ł. wojsko, dawne polskie wojsko stałe.

Komtur n. wyższa godność u Krzyżaków: przełożony nad okręgiem i dowodzący oddziałem wojska.

Komuna f. gmina miejska, posiadająca samorząd; powstanie w Paryżu w r. 1871, na czele którego stanęła gmina paryska.

Komunalny f. tyczący się gminy.

Komunał ł. zdanie znane przez wszystkich, oklepane, wytarte, powszednie, ogólnik.

Komunard f. członek komuny wyznający zasady komunistyczne.

Komunikacja ł. udzielanie wzajemne wiadomości; związek, stosunek; drogi i sposoby znoszenia się z kim; drogi lądowe i wodne, poczty, telegrafy, telefony.

Komunikant ł. opłatek konsekrowany przy Komunji św.; przystępujący do Komunji św.

Komunikat ł. dokument udzielany stronie drugiej do rozpatrzenia; piśmienne zawiadomienie, wiadomość udzielona.

Komunik, lekka jazda bez wozów z żywnością; K-kiem, konno.

Komunikować ł. przyjmować Komunję św.; udzielać jakiej wiadomości.

Komunikować się, znosić się z kim, mieć z kim stosunki.

Komunista ł. zwolennik komunizmu.

Komunizm f. teorja ustroju społecznego przyjmująca zrównanie stanów, wspólne używanie własności i zniesienie osobistego mienia.

Komunja św. ł. uczestniczenie w Najśw. Sakramencie Ciała i Krwi Pańskiej.

Komutator ł. część składowa maszyny dynamo-elektrycznej, przyrząd wytwarzający prąd stały, idący w jednym kierunku.

Komża ł. krótka biała szata