nia na pewnej powierzchni znacznej ilości elektryczności.
Kondolencja ł. okazanie, wyrażenie współczucia, współubolewanie z powodu czyjej śmierci.
Kondotjer ł. ob. Condotieri.
Konduita ł. prowadzenie się, zachowanie się, sprawowanie.
Kondukt ł. uroczysty żałobny pochód, orszak pogrzebowy.
Konduktor ł. pomocnik inżynjera, mający nadzór nad robotami; urzędnik odbierający bilety lub opłatę za przejazd w pociągu kolejowym, tramwaju, omnibusie i t. p.; przewodnik w maszynie elektrycznej; piorunochron.
Kondycja ł. warunek w umowie; stan, położenie, stanowisko społeczne; miejsce nauczyciela domowego; obowiązek, służba.
Kondygnacja ł. układ, przedziały znajdujące się jedne nad drugiemi, piętra w budynku, w wieżach.
Koneksja ł. znajomości, stosunki z osobami wpływowemi.
Koneser a. Konesor f. znawca.
Konfederacja ł. związek państw, stanów lub prowincji czasowy lub stały; związek obywateli w celach politycznych, sprzymierzenie.
Konfederat f. sprzymierzony, związkowy.
Konfederować się, ł. połączyć się, utworzyć związek, sprzymierzyć się.
Konfekcja f. gotowe ubrania, okrycia i inne stroje damskie.
Konfekty ł. cukry, owoce, smażone w cukrze.
Konferencja ł. narada wspólna; narada dyplomatycznych przedstawicieli mocarstw; nauka duchowna.
Konferować ł. naradzać się.
Konfesata ł. wyznanie wiary, wyznanie religijne.
Konfesjonał ł. miejsce w kościele katolickim, gdzie kapłan słucha spowiedzi.
Konfidencja ł. zażyłość, poufałość; zwierzenie poufne, wiadomość powierzona w zaufaniu.
Konfidencjonalnie ł. poufnie, poufale.
Konfiguracja ł. ukształtowanie, układ plastyczny.
Konfirmacja ł. potwierdzenie wyroku; utwierdzenie w wierze; u ewangielików uroczystość ponowienia przymierza chrztu przed pierwszą komunją.
Konfirmand ł. przystępujący do pierwszej komunji (u ewangielików).
Strona:M. Arcta Słowniczek wyrazów obcych.djvu/209
Ta strona została uwierzytelniona.
KonKon
201
