Strona:M. Arcta Słowniczek wyrazów obcych.djvu/210

Ta strona została uwierzytelniona.
KonKon
202

Konfiskata ł. zabranie przez władzę przedmiotu, którego posiadanie jest niedozwolonem lub stanowi istotę przestępstwa; zabranie majątku na rzecz skarbu za przestępstwo polityczne.

Konfitury, owoce w cukrze smażone.

Konflagracja ł. spalenie, zgorzenie.

Konflikt ł. starcie się, zatarg, spór wobec interesów sprzecznych.

Konfluencja ł. zbieg, spływ, zlanie się (np. wód dwu rzek).

Konformista a. wyznawca religji panującej w Anglji.

Konfortatywa ł. lekarstwo wzmacniające.

Konfraternia ł. bractwo świeckie.

Konfrontacja ł. stawiennictwo do oczu, sprawdzenie, porównanie.

Konfucjusz, mędrzec chiński i reformator religijny.

Konfundować ł. zmieszać, zawstydzić, zaambarasować.

Konfutacja ł. odparcie zarzutów, zbijanie dowodzeń przeciwnika.

Konfuzja ł. zmieszanie, zakłopotanie, zawstydzenie; zamieszanie, chaos, nieład.

Kongiestja ł. chorobliwy napływ krwi do naczyń krwionośnych danego organu.

Koglomeracja ł. skupienie, zlepianie z różnorodnych części.

Konglomerat ł. zlepek; mieszanina powstała z odłamków różnych skał, zlepionych z sobą inną materją mineralną, zlepieniec.

Kongregacja ł. zgromadzenie, stowarzyszenie, bractwo duchowne; K. kardynałów, wydział kolegjum kardynalskiego w Rzymie, któremu Papież powierza poszczególne sprawy kościoła.

Kongregacjonaliści ł. sekta religijna w Anglji, odrzucająca władzę biskupią.

Kongregacjonista ł. członek kogregacji, szczególniej jezuickiej.

Kongres ł. zjazd monarchów lub ich pełnomocników dla narad w sprawach międzynarodowych i politycznych; zgromadzenie prawodawcze w Ameryce; we Francji zgromadzenie deputowanych i senatorów razem: zjazd (uczonych, przemysłowców i t. p). dla narad.

Kongrewski druk, sposób drukowania trzema kolorami odrazu, wynaleziony przez Wiljama Congreve.