Konkubina ł. nałożnica.
Konkubinat ł. pożycie wspólne dwóch osób niezłączonych związkiem małżeńskiem.
Konkurencja ł. współzawodnictwo, współubieganie.
Konkurencyjne powinności, zobowiązanie (gmin, osób) należenia do wspólnych wydatków na kościoły, szkoły i t. p.
Konkurent ł. współzawodnik, rywal; starający się o pannę.
Konkurs ł. współubieganie się o urząd lub o nagrodę za jakąś pracę; wystąpienie sądowe wierzycieli przeciwko niewypłacalnemu dłużnikowi.
Koukursowa komisja, złożona z osób posiadających zaufanie i znających się na rzeczy. którą mają oceniać.
Konkursowa masa ob. Masa.
Konosament a. ceduła handlowa wystawiona przez kapitana statku handlowego, tycząca się przyjętych towarów; list frachtowy morski.
Konsekracja ł. poświęcenie chleba i wina podczas Mszy św.; ceremonja poświęcenia kościoła, biskupa.
Konsekwencja ł. następstwo, wynik, logiczny skutek danej przyczyny; zgodność następnych myśli lub czynów z poprzedniemi.
Konsekwentny ł. wynikająjący z naturalnego porządku rzeczy, logiczny; zgodny w myślach i czynach z wyznawanemi zasadami.
Konsens ł. przyzwolenie władzy, nadanie pozwolenia, przywileju na przedsiębiorstwo; zgoda.
Konserwacja ł. utrzymywanie czegoś w całości i w porządku, przechowywanie w dobrym stanie, ochrona przed zniszczeniem.
Konserwator ł. nadzorca, czuwający nad całością i dobrym stanem zbiorów sztuki, gabinetów naukowych, muzeów, pomników i t. p.
Konserwatorjum ł. wyższa szkoła muzyczna.
Konserwatysta i konserwatywny ł. przeciwnik reform i postępu; zachowawca.
Konserwatyzm, zamiłowanie we wszystkiem co dawne, niechęć ku wszelkiej nowości, zmianie, reformie w ustroju społecznym; zachowawczość.
Konserwować ł. przechowywać; utrzymywać w całości, w dobrym stanie, zabezpieczać od zepsucia, zniszczenia.
Strona:M. Arcta Słowniczek wyrazów obcych.djvu/212
Ta strona została uwierzytelniona.
KonKon
204