lowem z sali koncertowej, teatralnej i t. p. za którym można tamże powrócić; znaczek otrzymywany w miejscach publicznych dla kontroli przy odbiorze okryć.
Kontramarkarnia, miejsce w lokalach publicznych gdzie się oddaje do przechowania ubranie wierzchnie, laski, parasole i t. p., szatnia.
Kontramarsz f. ruch wojsk w stronę przeciwną tej, z której przybyły lub w którą zamierzało się udać, marsz wsteczny.
Kontraprosze f. roboty fortyfikacyjne oblężonych, mające na celu pokrzyżowanie planów oblegająjących, przeciwpodkopy.
Kontrapunkt ł. część nauki kompozycji muzycznej, podająca prawidła jak należy łączyć z sobą głosy w utworach muzycznych.
Kontrast ł. zestawienie rzeczy, pojęć, wyobrażeń zupełnie przeciwnych, aby spotęgować wrażenie i uwydatnić pewne cechy; przeciwstawienie, przeciwieństwo.
Kontrasygnować ł. położyć podpis po podpisie tego, który akt jakiś wydaje, stwierdzić czyjś podpis swoim własnym podpisem.
Kontrawencja ł. uchybienie przeciw przepisom stemplowym.
Kontrefakcja f. naśladowanie, sfałszowanie, podrobienie aktu lub pisma; przedrukowanie dzieła bez pozwolenia autora lub wydawcy.
Kontreskarpa f. pochyłość zewnętrzna fosy przyfortecznej.
Kontrminy f. podkopy, miny oblężonych zakładane w celu zniweczenia min nieprzyjacielskich; przeciwdziałanie podstępne.
Kontrola f. nadzór, dozór, wglądanie w co, sprawdzanie; władza nadzorująca; księga do zapisywania osób, czynności, obrotów pieniężnych podlegających nadzorowi; iron. wtrącanie się, nieproszony dozór.
Kontroler f. urzędnik nadzorujący lub sprawdzający czynności innych, czy wszystko dzieje się podług przepisów.
Kontrolować f. sprawdzać czyjąś czynność lub rachunki, dozorować; iron. wtrącać się, śledzić, roztaczać nieproszony dozór.
Strona:M. Arcta Słowniczek wyrazów obcych.djvu/216
Ta strona została uwierzytelniona.
KonKon
208
