pomnienia oraz liczne legiendy.
Korbacz tat. bicz rzemienny.
Kord pers. broń biała, rodzaj miecza, szabla.
Kordegarda f. izba żołnierska na odwachu.
Kordelas, obosieczny szpiczasty nóż myśliwski z silną rękojeścią.
Kordjalny f. serdeczny.
Kordjał ł. napój orzeźwiający i wzmacniający.
Kordon f. szereg posterunków wojskowych połączonych w jedną linję ochronną dla obrony granicy lub przeciw zawleczeniu zarazy; pas pograniczny.
Kordonek f. jedwab grubo skręcony, używany do robót kobiecych.
Korekta ł. poprawianie błędów drukarskich.
Korektor ł. poprawiający omyłki druku, robiący korektę; stroiciel wszelkiego rodzaju instrumentów; naprawiający instrumenty.
Korelacja ł. wzajemny stosunek.
Korelatywne pojęcie ł. w logice: pojęcie zostające w związku z innem, względne.
Korepetycja ł. przygotowanie ucznia z zadanych lekcji.
Korepetytor ł. nauczyciel domowy lub szkolny, pod którego kierunkiem uczeń przygotowywa zadane lekcje; akompanjator teatralny, pomagający śpiewakom, występującym w operze, uczyć się ról.
Korespondencja f. porozumiewanie się listowne, wymiana, pisanie listów, zbiór listów; listy, artykuły nadsyłane do gazet.
Korespondent f. piszący listy; pomocnik handlowy zajmujący się pisaniem listów; nadsyłający artykuły do dzienników, sprawozdawca dziennikarski zamiejscowy.
Korespondentka, kobieta prowadząca korespondencję w kantorach; przesyłająca sprawozdania do dzienników zamiejscowych; karta pocztowa do korespondencji (list otwarty).
Korespondować f. porozumiewać się listownie, utrzymywać stosunki listowne, pisać listy.
Kornak ar. dozorca i przewodnik kierujący słoniem.
Kornet f. najniższy stopień oficerski w kawalerji, podchorąży; dawny czepiec, kobiecy czepiec zakonnicy; ob. Cornet à pistons.
Korniszon f. mały niedojrzały ogórek marynowany.
Strona:M. Arcta Słowniczek wyrazów obcych.djvu/220
Ta strona została uwierzytelniona.
KorKor
212