szania, utrzymywania i podwyższania piękności ciała ludzkiego.
Kosmetyki g. środki służące do nadania świeżości i upiększenia cery.
Kosmiczny g. tyczący się wszechświata.
Kosmiczny lub meteoryczny pył, drobne cząsteczki meteorytów, spadające na ziemię w postaci pyłu.
Kosmogonja g. nauka zajmująca się przeszłością wszechświata, jego powstaniem, rozwojem i t. d.
Kosmografja g. opis wszechświata, nauka opisująca ciała niebieskie i ziemię jako jedno z nich.
Kosmopolita g. obywatel świata, uważający cały świat za ojczyznę; obojętny na sprawy narodowe.
Kosmopolityzm g. uważanie się za obywatela całego świata; stawianie miłości dla wszystkich ludzi na miejsce przywiązania do swego kraju; samolubna obojętność na sprawy kraju.
Kosmorama g. rodzaj panoramy, przedstawiającej malownicze widoki rozmaitych okolic.
Kosmos g. świat, wszechświat.
Kostjum f. ubiór, strój, suknia; strój właściwy pewnej epoce, narodowi, stanowi i t. p.; przebranie.
Kostjumowy bal, zabawa tańcująca w strojach charakterystycznych, w przebraniach.
Kostyczność f. złośliwość, dowcip ostry, szyderczy, gryzący, zjadliwy.
Kostyczny f. złośliwy, szyderczy, uszczypliwy.
Koszenila f. owad z rodziny czerwców, z którego otrzymuje się farbę purpurową.
Koszerne hebr. podatek od mięsa i drobiu nałożony na żydów.
Koszerny hebr. czysty; zgodny z przepisami religijnemi, dozwolony żydom do użycia na pokarm.
Kotara tat. zasłona z ciężkiej materji wełnianej lub jedwabnej, zasłona nad łóżkiem.
Koterja ł. pewna liczba osób złączona jednakowemi mniemaniami lub mniej więcej zdrożnemi interesami.
Koteryjny ł. stronniczy.
Koturny g. w starożytności: teatralne w rodzaju szczudeł obuwie aktorów greckich, nadające wzrost przechodzący miarę ludzką; przen. stąpać na koturnach, przemawiać z koturnów:
Strona:M. Arcta Słowniczek wyrazów obcych.djvu/222
Ta strona została uwierzytelniona.
KosKot
214
