Strona:M. Arcta Słowniczek wyrazów obcych.djvu/231

 KweKwi 

223

---

Kwaterno ł. w loterji liczbowej cztery numery razem wzięte i razem z koła wyciągnięte.

Kwef f. zasłona twarzy używana przez kobiety muzułmańskie.

Kwerenda ł. poszukiwanie, szperanie (w aktach, w archiwach).

Kweres ł. zamięszanie, rozruch.

Kwesta ł. zbieranie jałmużny na biednych lub na klasztor.

Kwestarz ł. braciszek zakonny zbierający kwestę czyli zapomogę na utrzymanie klasztoru.

Kwestja ł. pytanie, zadanie do rozwiązania, do rozstrzygnięcia; sprawa.

Kwestjonarjusz ł. zbiór zapytań szczegółowych, dotyczących jakiejś sprawy lub przedmiotu.

Kwestjonować ł. wypytywać, podawać w wątpliwość.

Kwestor ł. tytuł urzędnika skarbowego w dawnym Rzymie; w uniwersytecie urzędnik do pobierania opłat za kolegja.

Kwestura, biuro do przyjmowania opłat w uniwersytecie; członkowie korporacji parlamentarnej, zajmującej się sprawami kasowemi.

Kwietyzm ł. dążenie do osiągnięcia spokoju, jako najwyższego celu życia, przez zatopienie się duszą w Bogu, bez pełnienia uczynków pobożności; obojętność, filisterstwo.

Kwinkwenjum (Quinquenium) pięciolecie; kwota, o którą co pięć lat podwyższaną jest płaca roczna.

Kwinta w. piąty ton od tonu głównego w gamie djatonicznej; najwyższy ton skrzypcowy, struna skrzypcowa E.

Kwinterno ł. wygrana w loteryjce; w loterji liczbowej pięć numerów razem postawionych i razem z koła wyciągniętych.

Kwintesencja ł. najgłówniejsza, najistotniejsza treść rzeczy.

Kwintet w. utwór muzyczny na 5 głosów lub na 5 instrumentów.

Kwintyljon, 1000 kwadryljonów; liczba 1 z 18 zerami.

Kwiryci ł. zaszczytna nazwa ludu rzymskiego, względnie do jego praw obywatelskich.

Kwirynał w. pałac królewski w Rzymie, dawniej papieski; przen. dwór włoski.

Kwit, poświadczenie piśmienne z odbioru pieniędzy, paczki i t. p.