Strona:M. Arcta Słowniczek wyrazów obcych.djvu/234

 LamLan 

226

---

Lamela ł. cienka platka.

Lamentabile n. w muz. żałośnie.

Lamentacja ł. skarga, użalanie się; pieśni Jeremjaszowe, śpiewane w kościele katolickim w ostatnie 3 dni W. tygodnia.

Lamentować ł. żalić się, biadać, skarżyć się.

Laminować f. walcować blachę, aby była cienką; rozciągać.

Lamować n. obszywać czemś brzegi materjału.

Lampa bezpieczeństwa, lampa górnicza urządzona tak, że od niej nie zapalają się gazy w kopalni.

Lampas n. pas odmiennego koloru u czapki, spodni lub kołnierzyka.

Lamperja f. wyłożenie dolnej części ściany deskami, lub pomalowanie jej ciemniejszą farbą aniżeli ściana.

Lampjon f. mała lampka lub latarnia papierowa używana do iluminacji.

Lamprofonja g. czystość głosu, głos wyraźny, dalekonośny.

Lamus n. przy większych dworach domek murowany zabezpieczony od ognia, służący do przechowywania cenniejszych przedmiotów.

Lana caprina ł. „kozia wełna“, wyrażenie używane w celu zaznaczenia, że się nie ma o co sprzeczać.

Lanca f. drążek ze stalowym szpicem, ułańska pika z chorągiewką.

Lancet f. mały składany obosieczny nożyk chirurgiczny, używany do operacji.

Lancknecht n. dawny żołnierz zaciężny w Niemczech, uzbrojony halabardą, spisą lub mieczem; gra hazardowna w karty.

Landara n. duży ciężki powóz podróżny, stara kareta.

Landau v. Lando f. rodzaj powozu o jednakowo szerokich siedzeniach wewnątrz, z budą rozkładającą się naprzód i w tył.

Landlord a. właściciel dóbr ziemskich w Anglji.

Landrat n. naczelnik powiatu w Prusiech; rada okręgowa w Bawarji.

Landsman n. ziomek, krajowiec.

Landszaft n. krajobraz, pejzaż.

Landszturm n. pospolite ruszenie, obrona krajowa.

Landwera n. wojsko złożone z ludzi, którzy prawem wyznaczony czas w wojsku linjowem przesłużyli; rezerwa, obrona krajowa.