Strona:M. Arcta Słowniczek wyrazów obcych.djvu/238

 LegLeg 

230

---

Legalizacja ł. poświadczenie, urzędowe zaświadczenie.

Legalizować ł. uprawomocnić, uwierzytelnić, potwierdzić urzędownie prawdziwość podpisu na dokumencie.

Legalność ł. postępowanie zgodne z prawem.

Legalny ł. zgodny z przepisami prawa.

Legar n. belki na których spoczywa pokład mostu albo na których ułożona jest podłoga.

Legat ł. u Rzymian poseł, pomocnik wodza i namiestnika; tytuł pełnomocników i posłów kurji rzymskiej; tytuł honorowy niektórych prałatów; zapis testamentowy.

Legatarjusz ł. obdarowany, korzystający z zapisu testamentowego.

Legato w. w muz. łącznie, łącząc, zlewając z sobą tony.

Legatura ł. przymieszka metali szlachetnych do nieszlachetnych, np. miedzi do złota.

Lege artis ł. skr. L. a. według prawideł sztuki, po mistrzowsku.

Leggiadro, w muz. wdzięcznie.

Leggieramente (ledżeramente) w. w muz. lekko.

Leggiero w. (ledżero) w muz. lekko.

Legienda ł. opis życia Swiętego, albo też pojedyńczego zdarzenia z jego życia; podanie pełne cudowności; utwór poetycki treści religijnej na tle podań ludowych.

Legislacja ł. prawodawstwo.

Legislator ł. prawodawca.

Legislatura ł. ustawodawstwo, ciało prawodawcze.

Legislatywa ł. władza prawodawcza.

Legista ł. prawoznawca.

Legitymacja ł. udowodnienie tożsamości osoby; udowodnienie praw.

Legitymiści f. we Francji stronnictwo monarchji dziedzicznej Burbonów.

Legitymizm ł. prawna podstawa pretensji do tronu.

Legitymować się ł. dowodzić swoich praw, uprawniać.

Legja ł. oddział wojska w dawnym Rzymie; L. cudzoziemska, oddziały wojska ochotnicze utworzone z cudzoziemców, przeznaczone do służby zagranicą.

Legja honorowa ł. instytucja orderu tej nazwy we Francji; order L. h., odznaka za zasługi.

Legjon ł. wielki oddział wojska utworzony z werbowanych ochotników i nie