Liberalizm ł. kierunek polityczny, dążący do wolności, swobód obywatelskich, zrównania stanów; wolnomyślność.
Liberalja ł. uroczystości bachusowe w starożytnym Rzymie połączone z rozpustą.
Liberalny ł. zwolennik liberalizmu, wolnomyślny.
Liber-baron ł. (żart.) sobie pan, jak pan, swobodny.
Liberja f. ubranie służby w pańskich domach, odznaczające się określonym krojem, kolorem i ozdobami, barwa; nosić czyjąś liberję, być zależnym, trzymać czyjąś stronę.
Liberté, fraternité, égalité f. wolność, braterstwo, równość; hasło Francuzów podczas 1-szej rewolucji.
Libertyn ł. człowiek niemoralnych obyczajów, rozpustnik.
Liberum arbitrium ł. wolna wola, samowola.
Liberum veto ł. dosł. wolność zaprzeczenia; nie pozwalam; w dawnej Polsce prawo zrywania uchwał sejmowych nawet przez jednego tylko posła.
Libracja ł. kołysanie się, ruch wahadłowy; pozorny ruch wahadłowy księżyca około swojej osi.
Librecista w. autor tekstu do opery.
Libretto w. tekst czyli słowa opery, do których muzykę dorobiono.
Licencja ł. pozwolenie; uprawnienie; swoboda, wolność czynienia według woli.
Licencjat ł. w uniwersytetach francuskich drugi stopień naukowy, niższy od doktoratu.
Licentia poetica ł. w poezji: odstąpienie od reguł gramatycznych ze względu na rym lub rytm; dowolność w przedstawianiu rzeczy niezgodnych z rzeczywistością.
Licet ł. wolno, dozwolono.
Liceum g. średni zakład naukowy, gimnazjum.
Lichtgans n. uczta doroczna u rzemieślników z powodu zapalenia światła przy pracy wieczornej w jesieni.
Lichtować n. ująć ładunku statkowi; podnieść kotwicę.
Licytacja ł. sprzedaż publiczna dobrowolna lub przymusowa więcej dającemu, przetarg; współubieganie się przy wzięciu w antrepryzę majątków, przedmiotów, robót publicznych, dostaw etc.
Licytant ł. stający do licytacji.
Strona:M. Arcta Słowniczek wyrazów obcych.djvu/242
Ta strona została uwierzytelniona.
LibLic
234