Strona:M. Arcta Słowniczek wyrazów obcych.djvu/275

 MirMis 

267

---

Mirabela f. odmiana śliwki, słodka soczysta i pachnąca.

Mirabile dictu ł. rzecz zadziwiająca, dziwna, trudna do wypowiedzenia; w stylu żartobliwym rzecz wcale nie zadziwiająca.

Mirabilja ł. cudowne, dziwne rzeczy.

Miracula ł. cuda.

Miraż f. złudne zjawisko napowietrzne; mamidło; ob. Fata morgana.

Mirra g. wonna, w smaku gorzkawa gumożywica, wypływająca z kory balsamowca, na Wschodzie używana jako cenne kadzidło.

Mirjady g. niezliczona ilość.

Mirjorama g. zbiór obrazów tworzących przy układaniu ich z sobą coraz nowe widoki i obrazy.

Mirza a. Murza pers. (czyt. Mir-za) tytuł postawiony po imieniu oznacza członka dynastji panującej (to samo co książe krwi), przed imieniem znaczy pan albo uczony.

Miscellanea a. Miscelle ł. zbiór utworów, artykułów, rozpraw rozmaitej treści, mieszanina.

Mise en scène f. (miz a͡ę sen) ob. Inscenizacja.

Miserere ł. dosł. zmiłuj się, początkowe słowa psalmu pokutnego; choroba niebezpieczna: wymioty kałem.

Misericordia ł. litość, miłosierdzie; dawniej nazwa trójsiecznego sztyletu, którym rycerz zadawał powalonemu przeciwnikowi ostatni t. zw. cios łaski.

Miserum est miseris insultare ł. nikczemnością jest znęcać się nad nieszczęśliwym.

Misiurka, część dawnej zbroi: rodzaj czepca z kółek żelaznych, okrywającego czoło i skronie, a z tyłu szyję i ramiona.

Misja ł. posłannictwo, zlecenie, poselstwo; stowarzyszenie, mające na celu szerzenie chrystjanizmu i oświaty wśród ludów dzikich i pogańskich.

Misjonarze ł. kapłani, podejmujący posłannictwo szerzenia wiary chrześcijańskiej i oświaty wśród dzikich ludów Afryki i Azji; członkowie zgromadzenia ks. Misjonarzy albo Lazarystów reguły Sw. Wincentego a Paulo.

Mispikiel n. minerał, związek arsenu z siarką i żelazem.

Miss a. panna.

Mister a. pan.

Misterje g. tajemne obrząd-