Munsztuk n. ustnik; wędzidło.
Murłat n. belka na murze, na której spoczywają wiązania dachu i belki powałowe.
Murza tat. ob. Mirza.
Muskularny ł. silny, mający silne muskuły.
Muskuły ł. mięśnie.
Musować f. pienić się, szumieć.
Musson ob. Monsun.
Musterunek n. rewizja popisowych do wojska w celu orzeczenia ich zdatności; m. ekonomiczny, rewizja umundurowania i uzbrojenia.
Mustra n. ćwiczenie żołnierzy w obrotach wojskowych.
Musujące napoje, nasycone kwasem węglowym (wody gazowe, wino szampańskie).
Muszkiet f. strzelba dawniej używana, ciężka rusznica.
Muszkieter f. dawny żołnierz z gwardji królewskiej.
Muszkietery, mankiety.
Muszla n. skorupa małża, koncha.
Muszir tur. tytuł ministra i feldmarszałka w Turcji.
Muślin tur. cienka, rzadka tkanina bawełniana lub jedwabna, gładka lub wzorzysta.
Muta, w muz. niema nuta, pauza.
Mutacja ł. zmiana głosu w wieku młodzieńczym.
Mutatis mutandis ł. z potrzebnemi zmianami; zmieniwszy to, co powinno być zmienionem.
Mutra n. otwór, w który się śruba wkręca.
Muza g. bogini sztuk pięknych i nauk; natchnienie poetyczne.
Muzeum g. gmach zawierający zbiory okazów natury, utworów sztuk, nauk i t. p.; publiczne zbiory naukowe lub osobliwości.
Muzułmanin tur. wyznawca wiary mahometańskiej.
Muzyk, znający dobrze zasady muzyki i jej rodzaje; kompozytor; umiejętny wykonawca utworów muzycznych.
Muzyka, sztuka łączenia dźwięków w utwory muzyczne cz. kompozycje i wykonywania tych utworów zapomocą różnych instrumentów muzycznych lub głosu ludzkiego.
Muzykalja, artykuły dotyczące muzyki (nuty, papier nutowy, instrumenty).
Mycka n. czapeczka.
Mycosis ł. (mikozis) choroba tkanek spowodowana przez bakterje.
Strona:M. Arcta Słowniczek wyrazów obcych.djvu/285
Ta strona została uwierzytelniona.
MunMyc
277