przyjął wiarę chrześcijańską.
Neolityczna epoka, okres gieol. narzędzi kamiennych.
Neologizm g. nowy wyraz lub zwrot w mowie.
Neologja g. nowotorstwo.
Neoplatonizm g. nauka filozofów z 3—6 w. po Chrystusie, łącząca idee Platona z poglądami chrześcjańskiemi.
Nepotyzm ł. protegowanie, promowanie krewnych na posady i godności bez względu na ich zdolności.
Neptuniczne skały, sk. pochodzenia wodnego, osadowe.
Neptunizm ł. teorja przypuszczająca, że dzisiejsza postać ziemi powstała skutkiem działania wody.
Nequam ł. nicpoń, niegodziwiec.
Ne quid nimis ł. byle nie zanadto.
Nerejdy g. nimfy morskie.
Nervus rerum ł. główna sprężyna czynności ludzkich (zwłaszcza pieniądze).
Nerwacja ł. układ żył (żeberek) na liściach.
Nerwowy ł. o osłabionych nerwach, wraźliwy, draźliwy.
Nerw ł. narząd w ciele zwierzęcym w postaci białych nitek, rozchodzący się od mózgu i mlecza pacierzowego po wszystkich częściach ciała, służący do przeprowadzania wrażeń czucia i ruchu.
Neseser i neseserka f. toaletka, torebka lub puzderko na drobiazgi podręczne.
Nestor ł. mądry i doświadczony starzec; najstarszy pomiędzy ludźmi jednego zawodu.
Ne sutor ultra crepidam ł. niech szewc pilnuje kopyta (mówi się o tych, którzy się biorą do tego, czego nie rozumieją).
Netto w. czysty dochód po strąceniu wydatków; cena kosztu; waga samego towaru bez opakowania.
Neumeniczne pismo, średniowieczne pismo nutowe.
Neurastenja g. chorobliwa niemoc nerwowa, osłabienie nerwów, nadczułość nerwów.
Neurologja g. nauka o nerwach.
Neuropata g. cierpiący nerwowo.
Neuropatja g. choroba nerwowa.
Neuropatologja g. nauka o chorobach nerwowych.
Neurotomja g. przecięcie nerwu (chirurgiczne).
Neuroza g. choroba nerwowa.
Neutr. skr. neutrum ł. rodzaj nijaki.
Strona:M. Arcta Słowniczek wyrazów obcych.djvu/289
Ta strona została uwierzytelniona.
NeoNeu
281
