w celu śledzenia przebiegu walki toczącej się w sąsiednim mocarstwie, lub poparcia akcji dyplomatycznej groźbą zbrojnej interwencji.
Obserwanci ł. zakonnicy reguły Sw. Franciszka.
Obserwant ł. wypełniający ściśle przepisy kościelne.
Obserwatorium ł. budynek, przeznaczony do dokonywania spostrzeżeń astronomicznych i meteorologicznych, zaopatrzony w przyrządy naukowe; spostrzegalnia.
Obserwować ł. przypatrywać się, badać, uważać; pilnować, zachowywać, przestrzegać.
Obskurant ł. nieprzyjaciel oświaty; człowiek bez nauki.
Obskurantyzm ł. dążność przeciwna oświacie, skłonność do podtrzymywania nieuctwa.
Obskurny f. ciemnego pochodzenia, podły, pospolity, lichy.
Obstrukcja ł. zatwardzenie, p. Obstrukcjonizm.
Obstrukcjoniści, stronnictwo w parlamencie, zastosowujące obstrukcjonizm w obradach.
Obstrukcjonizm a. Obstrukcja parlamentarna ł. przeciąganie rozpraw parlamentarnych dla wyczerpania czasu i niedopuszczenia do powzięcia jakiejkolwiek uchwały; przeszkadzanie obradom ustawicznym hałasem.
Obstupui ł. zdumiałem się, osłupiałem.
Obstypacja ł. zatwardzenie żołądka.
Obsydjan, minerał niekrystaliczny, właściwie stop różnych minerałów w ogniu wulkanicznym, czarny, brunatny lub ciemnozielony, szklisto połyskujący, używany do wyrobu drobnych przedmiotów ozdobnych.
Obsyligacja ł. sądowe opieczętowanie ruchomości.
Obszlegi n. wyłogi u munduru, obłożenie.
Obwoluta ł. owinięcie, okładka wierzchnia, obłożenie okładki papierem.
Ocean g. wielkie nieprzerwane przestrzenie wód słonych na kuli ziemskiej.
Ocembrować n. opatrzyć ścianami dół lub studnię.
Ochlokracja g. panowanie gminu ulicznego.
Ochmistrz n. urząd dworski, marszałek dworu, przełożony nad dworem; dawniej nauczyciel domowy.
Ochmistrzyni n. nauczycielka domowa, przełożona.
Strona:M. Arcta Słowniczek wyrazów obcych.djvu/297
Ta strona została uwierzytelniona.
ObsOch
289
Słowniczek.19
