Strona:M. Arcta Słowniczek wyrazów obcych.djvu/299

Ta strona została uwierzytelniona.
OffOkt
291

Offertorium ł. część Mszy Św., Ofiarowanie.

Officinalia ł. środki lekarskie dozwolone.

Officium ł. nabożeństwo; obowiązek, służba.

Ofiara ł. Sakrament Ciała i Krwi Pańskiej, Msza św.; dar; rodzaj podatku.

Oficer f. ogólny tytuł wyższych stopni wojskowych (od porucznika do gienerała).

Oficjalista ł. urzędnik prywatny; wyższa służba w większych gospodarstwach wiejskich.

Oficjalnie ł. urzędownie.

Oficjał ł. wikarjusz biskupi, któremu powierzone są sprawy sądowe; urzędnik skarbowy i pocztowy w Austrji.

Oficyna ł. osobny budynek mieszkalny, przybudowany do większego od strony wewnętrznego dziedzińca lub ogrodu; nazwa dawana drukarniom; także pracownia farmakologiczna.

Oficynalny środek ł. środek leczniczy objęty obowiązującą w kraju farmakopeją.

Ofiklejda g. wielki mosiężny dęty instrument muzyczny.

Ofir hebr. bajeczna kraina bogactw: złota, drogich kamieni i t. d.

Oftalmja g. zapalenie oczu.

Oftalmologja g. okulistyka, nauka o oczach w stanie zdrowia i choroby.

Oftalmoskop g. wziernik oczny, przyrząd do badania wnętrza oka.

Ohma prawo, siła prądu elektrycznego jest wprost proporcjonalna do siły elektrowobudzającej, a odwrotnie proporcjonalna do oporu całego pasma.

Oka ar. miara wagi, używana w krajach wschodnich = około 1¼ kilograma.

Okaryna w. gliniany instrument muzyczny dęty.

Okazja ł. sposobność, okoliczność sposobna, sprzyjająca czemu; O. wojenna = bitwa, potyczka.

Okcydentalny ł. zachodni.

Okseft a. wielka beczka na wino lub inne ciecze, zawierająca od 200 — 240 kwart.

Oksydacja g. utlenianie, proces łączenia się danego związku chemicznego z tlenem.

Oktant ł. ósma część okręgu koła.

Oktawa ł. ósmy djatoniczny stopień, powtórzenie tonu głównego; skala ośmiu