Strona:M. Arcta Słowniczek wyrazów obcych.djvu/314

Ta strona została uwierzytelniona.
PalPal
306

pomocnik prawnika; kształcący się na prawnika.

Palet ł. wezwanie o zapłacenie należności skarbowej lub wyznaczające kwaterę dla wojska; kostka lub płaski krążek metalowy, rzucany do oznaczonego celu w grze.

Paleta f. owalna drewniana czasem porcelanowa lub metalowa deseczka, z otworem na wielki palec do trzymania w lewej ręce, służąca do rozrabiania i mieszania farb podczas malowania.

Palimpsest g. stary rękopis na pergaminie, z którego usunięto dawne pismo dla napisania nowego.

Palingieneza g. odrodzenie się, odnawianie się; doskonalenie się obyczajowo-moralne człowieka; przemiany owadów.

Palinodja g. w poezji odwołanie obrażającego, krzywdzącego lub uwłaczającego czyjej czci wiersza; wogóle odwołanie krzywdzących słów; przen. pochwała tego, co się pierwej ganiło.

Palisada f. ogrodzenie z grubych, u góry zaostrzonych palów, służące jako środek dodatkowy do wzmocnienia fortyfikacji, częstokół, ostrokół.

Palisander, drewno z pewnego drzewa południowoamerykańskiego, odznaczające się pięknym ciemnym kolorem, używane na kosztowniejsze wyroby stolarskie, głównie jako fornir.

Paljatywy a. Paljatywne środki ł. środkie lekarskie, nie usuwające zasadniczo choroby, lecz przynoszące chwilową ulgę, łagodzące cierpienia, półśrodki.

Paljowy kolor f. kolor słomkowy.

Paljusz ł. w kościele katolickim taśma z białej wełny, ozdobiona 6 krzyżykami, wyszytemi czarnym jedwabiem, noszona na szyi przez arcybiskupów w ten sposób, że jeden jej koniec spada na piersi, a drugi na plecy.

Palka ł. kwadratowa przykrywka na kielich do Mszy Św.

Palladium g. posążek bogini Minerwy (Pallady), świętość miasta Troi, którą miała strzec od zdobycia przez nieprzyjaciela; przen. świętość, tarcza, chroniąca od niebezpieczeństwa i nieprzyjaciela, moralny puklerz ochronny.