prostak, używający majątku ze śmieszną pychą, dorobkiewicz.
Pas f. (pa) krok w tańcu; Pas de deux (pa de dö) solowy taniec w balecie, wykonywany przez 2 osoby.
Pasamonictwo f. rzemiosło dostarczające pasmanterji, szmuklerstwo.
Pasaty ł. wiatry zwrotnikowe, stale wiejące w jednym kierunku.
Pasaż f. przejście; w wielkich miastach kryte przejście dla pieszych z jednej ulicy na drugą; rodzaj galerji, w której znajdują się sklepy; rodzaj korytarza w mieszkaniu, łączącego oddzielne części lokalu; w muz. biegnik, szereg tonów szybko po sobie następujących, melodyjne przejście.
Pasażer f. podróżny, który używa publicznych sposobów lokomocji (parowców, kolei żelaznych, poczty, tramwajów i t. p.).
Pascha hebr. u chrześcijan święta Wielkanocne obchodzone na pamiątkę Zmartwychwstania Jezusa Chrystusa; u Żydów święta obchodzone na pamiątkę wyjścia z Egiptu.
Paschalia g. obliczenie czasu, w którym przypadają święta wielkanocne.
Paschał g. wielka świeca kościelna poświęcana w W. Sobotę, z pięciu otworami, na pamiątkę 5 ran Pana Jezusa.
Paser f. przechowujący rzeczy kradzione.
Pasja ł. historja męki Jezusa Chrystusa, odczytywana według czterech Ewangielistów od kwietniej niedzieli do wielkiego piątku; namiętność; gniew, wściekłość, szalona złość.
Pasjans f. rodzaj jednoosobowej zabawy w karty, polegającej na układaniu kart podług pewnych zasad, aby w końcu uzyskać jako rezultat pewne zamierzone kombinacje.
Pasjonat ł. człowiek gwałtowny, zapalczywy, łatwo wybuchający gniewem, złośnik.
Pasmanterja f. wyroby szmuklerskie, ozdoby do mebli lub ubrania, plecione z nici złotych, jedwabnych lub wełnianych, z taśmy, sznura, paciorków, jako mniej więcej ażurowe wstęgi wązkie lub szerokie, rozety, guziki, kwasty i t.p.
Pasować n. przystawać, przypadać, być odpowiednim, właściwym, zgadzać się
Strona:M. Arcta Słowniczek wyrazów obcych.djvu/325
Ta strona została uwierzytelniona.
PasPas
317
