Strona:M. Arcta Słowniczek wyrazów obcych.djvu/328

Ta strona została uwierzytelniona.
PatPat
320

przemysłowe zużytkowanie wynalazku na pewną liczbę lat; dyplom. świadectwo; dokument mianujący wojskowego oficerem.

Patentowany ł. zabezpieczony patentem, zaopatrzony w przywilej, który otrzymał na co patent, przywilej, przyznanie.

Patera ł. u starożytnych Rzymian płaska okrągła czara do picia, do składania ofiar, zwłaszcza libacji; rodzaj płaskiego ozdobnego talerza, wieszanego na ścianach lub stawianego na stołach i konsolach jako ozdoba.

Pater familias ł. u starożytnych Rzymian: głowa rodu, ojciec rodziny.

Pater noster ł. „Ojcze nasz“, pierwsze słowa modlitwy Pańskiej; przen. bura, nagana, surowe napomnienie, wyrzuty.

Pater patriae ł. ojciec ojczyzny, tytuł honorowy cesarzów rzymskich i ludzi zasłużonych krajowi.

Pater peccavi ł. ojcze, zgrzeszyłem; pełne skruchy przyznanie się do winy (z przypowieści o Synu marnotrawnym).

Pate sur pate f. (pat siur pat) sposób ozdabiania porcelany i fajansu, polegający na pokrywaniu kolorowej ciemnej polewy białą powłoką, skąd utworzone białe mniej więcej przeświecające wzory, przedstawiają się jak wypukłe kamee i dają piękne efekty światła i cieniów.

Patetico w. w muz. patetycznie, z wyrazistą deklamacją.

Patetycznie g. z patosem, wzniośle, z uczuciem i zapałem.

Patientia (pacjencja) vincit omnia ł. cierpliwość zwycięża wszystko.

Patogienja g. część medycyny, obejmująca naukę o przyczynach powstawania chorób.

Patologiczny g. chorobliwy, anormalny, zmieniony wskutek choroby; tyczący się patologji.

Patologja g. część medycyny, traktująca o chorobach, ich przyczynach, objawach, przebiegu, skutkach i zejściach.

Patois f. (patua) narzecze prowincjonalne, mowa prostego ludu we Francji.

Patos g. sposób mówienia lub pisania wzniosły i namiętny a pełen godności i powagi, wywołujący silne wrażenie, wzruszający;