zadanie kształcenie młodzieży i podnoszenie oświaty krajowej.
Pik f. jeden z czterech kolorów w kartach do gry.
Pika f. broń ręczna, złożona z długiego drzewca, zakończonego ostrym żelaznym grotem, włócznia, dzida.
Pikador hiszp. w hiszpańskich walkach byków uczestnik, walczący konno z włócznią (piką) w ręku.
Pikantny f. korzenny, pieprzny, ostry, szczypiący; zaostrzający ciekawość; drastyczny, lubieżny.
Pikelhauba n. kask noszony przez wojsko pruskie; zakończony na szczycie ostrym grotem.
Pikieta f. mały oddział żołnierzy, stojący na czatach lub w pobliżu straży, aby ją wzmocnić w razie potrzeby, placówka; rodzaj gry w karty.
Pikle a. młode jarzynki zamarynowane w occie z korzeniami
Piknik f. uczta, wycieczka, zabawa składkowa.
Pikować f. kłuć, draźnić dojmować, docinać; wzorzysto przeszywać materjał.
Piktografja g. pismo obrazowe.
Pikulina w. flecik wyższy o oktawę od zwykłego fletu.
Pilastr ł. czworograniasty słup, wpuszczony połową lub większą częścią w mur z którego wystaje, dla wzmocnienia tego muru lub jako ozdoba.
Pilokarpina g. alkaloid z liści Jaborandi, krzaku rosnącego w Brazylji, używany jako środek leczniczy.
Pilot f. sternik wprowadzający okręt do portu.
Pilot-charts a. (pajlot czarts) karty ze spisanemi na nich wynikami spostrzeżeń meteorologicznych na morzu, na podstawie których pewniej można kierować statkiem.
Pilotowanie f. wbijanie za pomocą kafaru pali, zaostrzonych na jednym końcu, w grunt mokry lub niestały, aby uzyskać trwałą podstawę.
Pilaw a. Pilaf tur. ulubiona wschodnia potrawa, złożona z tłustej baraniny gotowanej z ryżem.
Piment f. drzewo wysp antylskich, którego niedojrzałe suszone jagody znane są pod nazwą pieprzu angielskiego, a liście p. n. ziela angielskiego.
Pinacle f. (pinakl) w archi-
Strona:M. Arcta Słowniczek wyrazów obcych.djvu/342
Ta strona została uwierzytelniona.
PikPin
334
