Strona:M. Arcta Słowniczek wyrazów obcych.djvu/347

 PlaPla 

339

---

lazną; planty, plantacje: nasypy; sztucznie urządzodzone miejsca do przechadzek, obsadzone drzewami i krzewami.

Plantacja ł. obszar gruntu użyty pod uprawę roślin przemysłowych; sadzenie i uprawa tychże roślin.

Plantator ł. uprawiający na większą skalę rośliny przemysłowe; właściciel plantacji (zwłaszcza w Ameryce).

Plantować ł. wyrównywać powierzchnię gruntu, niwelować teren, aby przedstawiał równą płaszczyznę, sadzić rośliny.

Plaque f. wyroby platerowane ob. Platerowanie.

Plasować f. umieszczać.

Plasma g. minerał, drogi kamień, ciemno-zielona odmiana chalcedonu.

Plaster n. lek do zewnętrznego użytku w postaci masy, rozsmarowanej na tkaninie do przykładania na stłuczenia, rany, owrzodzenia i t. p.

Plastron f. w zbroi blacha kirysu osłaniająca piersi; skórzany, miękko wysłany napierśnik dla ochrony od ciosu rapirem przy nauce fechtunku; płaskie przybranie ubioru na piersiach; przen. iron. osoba, towarzysząca komu dla opieki, przyzwoitości; nudny a nieunikniony towarzysz.

Plastyczne g. sztuki te ze sztuk pięknych, które obejmują dzieła, przedstawiające się oczom w kształtach bryłowatych (architektura, rzeźba, snycerstwo).

Plastyczność g. wypukłość, bryłowatość; zdolność przyjmowania i zachowywania nadawanych kształtów (taką właściwość ma np. glina); zaleta rysunku, malowidła, w którem przedmioty bryłowato odskakują od tła, mają naturalną wypukłość; w utworze literackim barwność stylu, dająca obrazy, odznaczające się wielką prawdą życiową, które niemal widzimy oczami.

Plastyczny g. dający się urabiać w dowolne kształty; wypukły, bryłowaty; obrazowy, barwny.

Plastyka g. sztuka tworzenia z materjałów miękkich (glina, wosk) lub twardych (marmur) przedmiotów w ich kształtach naturalnych lub zmniejszonych albo powiększonych, uwydatnianie, wyrazistość.

Platan, piękne duże drzewo