Protestantyzm ł. wyznanie ewangielicko-augsburskie i ewangielicko-reformowane.
Protest wekslowy, akt urzędowy notarjalny o niezapłaceniu wekslu we właściwym czasie.
Proteusz g. w wierzeniach greckich bóstwo morskie, obdarzone darem proroczym, słynne z licznych przemian, pod jakiemi się ukrywało; człowiek zmiennego sposobu myślenia i postępowania, umiejący przybierać rozmaite pozory; płaz odmieniec.
Protokół g. akt spisany przez właściwego urzędnika, zaświadczający, że pewna czynność prawna odbyła się; stwierdzający przebieg i warunki jakiegoś wypadku, zeznania świadków podczas śledztwa i t. p. sprawozdanie z narad obradującego zgromadzenia.
Protomedyk g. starszy, główny lekarz (miasta).
Protonotarjusz g. apostolski, tytuł prałatów papieskich, obdarzonych wysokiemi przywilejami, którzy poświadczają dokumenty papieskie.
Protoplasta g. najstarszy przodek, od którego ród początek swój wywodzi.
Protoplazma g. drobnoziarnista, białkowata, półpłynna substancja, podstawowa materja życiowa zarówno najniższych jak i najwyższych tworów, zaródź, sarkoda.
Protopresbiter g. duchowny, kapłan zarządzający kilku parafjami.
Prototyp g. typ pierwotny. pierwszy wzór według którego coś jest utworzone, pierwowzór, oryginał.
Protozoa g. najniższy typ zwierząt mikroskopijnie drobnych, o ciele jednokomórkowem, złożonem z miękkiej protoplazmy z jądrem wewnątrz; pierwotniaki.
Protuberancje ł. wypukłości, pagórki, słupy lub chmury płomieni czerwonych, rozmaitych zmieniających się kształtów, obserwowane dokoła obwodu tarczy słonecznej podczas całkowitych zaćmień.
Pro ultimo ł. na dzień ostatni, formuła buchalteryjna, oznaczająca rachunek, mający być uregulowanym w ostatnim dniu miesiąca.
Pro venia legendi ł. dla uzyskania prawa do wykładów na uniwersytecie.
Strona:M. Arcta Słowniczek wyrazów obcych.djvu/376
Ta strona została uwierzytelniona.
ProPro
368
