Strona:M. Arcta Słowniczek wyrazów obcych.djvu/377

 ProPro 

369

---

Prowent ł. dochód z gospodarstwa wiejskiego.

Prowentowy pisarz, utrzymujący kontrolę dochodu gospodarstwa wiejskiego.

Prowidencja ł. opatrzność.

Prowidować ł. zaopatrywać.

Prowincja ł. w starożytności obcy kraj, podbity przez Rzymian uorganizowany na sposób rzymski i zarządzany przez rzymskiego wielkorządcę; każda z oddzielnych części pewnej całości państwowej, zwłaszcza złożonej z odrębnych krajów i ludów; każda miejscowość w kraju poza stolicą; zapadły kąt, partykularz.

Prowincjał ł przełożony, stojący na czele klasztorów jednej reguły w pewnej prowincji.

Prowincjonalizmy ł. wyrazy, zwroty i sposoby mówienia, właściwe tylko pewnej okolicy kraju lub całej prowincji.

Prowizja ł. odsetkowe wynagrodzenie za załatwienie jakiego interesu, za czynności handlowe, komisowe i t. p.; zapasy żywności, zaopatrywanie, dostarczanie żywności.

Prowizor ł. zarządzający; pierwszy pomocnik aptekarski.

Prowizorjum ł. stan rzeczy tymczasowy; tymczasowy układ, zarządzenie; tymczasowe pozostawienie komuś używalności rzeczy posiadanych, do kogo innego należących.

Prowizoryczny ł. tymczasowy.

Prowjant ł. żywność, zapas żywności.

Prowjantować ł. zaopatrywać w żywność.

Prowokacja ł. wyzwanie, zaczepka, poduszczenie.

Prowokować ł. wyzywać, zaczepiać, drażnić.

Proza ł. zwykła mowa ustna lub piśmienna niewiązana; powszedniość; rzeczywistość.

Prozaiczny ł. pisany prozą; niepoetyczny, zwykły, pospolity, powszedni.

Prozaik ł. piszący prozą.

Prozaika ł. nauka prozy.

Prozapja ł. ród, przodkowie.

Prozelita g. osoba zmieniająca wiarę, przyjmująca inne wyznanie, nowonawrócony; przen. osoba zjednana dla jakiejś idei, przekonania, stronnictwa.

Prozelityzm g. żarliwość w nawracaniu.

Prozerpina g. w wierzeniach starogreckich bogini śmier-