Purgans ł. lekarstwo przeczyszczające.
Purgatorjum ł. czyściec.
Purgatywne środki, środki przeczyszczające.
Purim hebr. święto żydodowskie i post na pamiątkę ocalenia od przygotowanej im przez Hamana klęski.
Puros, w Hiszpanji: czyści, t. j. stronnictwo królewskie.
Purpura ł. barwnik dostarczany przez pewien rodzaj mięczaków śródziemnomorskich, znany starożytnym Fenicjanom, w stanie świeżym bezbarwny, pod wpływom światła przybierający kolor fijoletowy lub szkarłatny; barwa jasno-czerwona, szkarłat; przen. wysokie dostojeństwo, godność królewska lub kardynalska.
Purpurat ł. dostojnik kościoła, kardynał.
Pur sang f. (pür sa͡ę) czystej krwi (zwierzę).
Puryfikacja ł. oczyszczenie; podczas Mszy św. oczyszczenie kielicha po komunji kapłańskiej.
Puryfikaterz ł. ręczniczek płócienny do wytarcia kielicha i rąk kapłańskich podczas Mszy św.
Purysta ł. dbający o poprawność i czystość języka, dążący do wyplenienia wyrazów i zwrotów cudzoziemskich; dbający o czystość obyczajów, o moralność.
Purytanie ł. w Anglji i Ameryce stronnictwo religijne wśród presbiterjanów (ob.), dążące do oczyszczenia kościoła ze wszystkich dodatków nie opartych na Piśmie św.; przen. ludzie surowych i niezachwianych zasad.
Puryzm ł. oczyszczanie języka z cudzoziemskich wyrazów i zwrotów; przesadna czystość w mowie.
Pusować f. pchać naprzód, popierać osobę lub interes wszystkiemi siłami.
Puszty węg. stepy węgierskie.
Puzon n. instrument muzyczny metalowy dęty, rodzaj trąby, składającej się z dwu części, które można rozsuwać i zsuwać, a przedłużając lub skracając instrument, wydobywać tony różnej wysokości.
Pylony g. potężne, czworoboczne, tępościęte wieże, ozdabiające główne wejście świątyń egipskich.
Strona:M. Arcta Słowniczek wyrazów obcych.djvu/383
Ta strona została uwierzytelniona.
PurPyl
375