pułami oraz ornamentyką obfitującą w maski, kwiaty, owoce, i t. p.
Rendant f. zawiadujący kasą, prowadzący rachunki i wypłaty, poborca.
Rendez-vous f. (ra͡ęde wu) schadzka umówiona.
Renegat ł. zaprzaniec, odszczepieniec, odstępca od wiary, zwłaszcza poturczony chrześcijanin.
Renesans ob. Renaissance.
Reneta f. ceniony gatunek jabłek.
Renitent ł. stawiający opór, oporny.
Renoma f. dobre imię, dobra sława, dobra opinja; wziętość, rozgłos.
Renomowany f. z ustalonem dobrem imieniem, chwalony, sławny.
Renons f. odmowa; w kartach: nieposiadanie wcale pewnego koloru.
Renonsować f. wyrzekać się, zrzekać się czego; w grze w karty zdawać kartę innego nie właściwego koloru.
Renowacja ł. odnowienie.
Renseignement f. (raę͡seńma͡ę) objaśnienie; udzielenie szczegółów wyjaśniających, potrzebnych do zrozumienia i poznania danej rzeczy lub faktu.
Renta f. w ekonomji politycznej ta część dochodu z produkcji, którą otrzymuje właściciel bogactw przyrody przy produkcji zużytkowanych; stały roczny dochód z majątku czy kapitału oddanego bezpowrotnie wzamian za ten dochód.
Renta gruntowa, czysty dochód z ziemi po potrąceniu procentu od kapitału włożonego i wynagrodzenia za pracę.
Renta państwowa, dług państwowy nieumarzalny, który zaciągając, państwo nie zobowiązuje się do zwrotu kapitału, lecz tylko do spłacania procentów.
Rentjer f. człowiek utrzymujący się z renty.
Rentować f. przynosić dochód, opłacać się.
Renuncjacja ł. zrzeczenie się czego, zaniechanie.
Reokupacja, powtórne zajęcie (kraju).
Reorganizacja ł. urządzenie w inny sposób, przekształcanie.
Reparacja ł. naprawa.
Repartycja ł. rozdział, rozłożenie w odpowiednim stosunku podatków, opłat, kosztów lub wydatków.
Reperkusja ł. w muz. odbijanie tonów w forte-
Strona:M. Arcta Słowniczek wyrazów obcych.djvu/402
Ta strona została uwierzytelniona.
RenRep
394