Strona:M. Arcta Słowniczek wyrazów obcych.djvu/419

Ta strona została uwierzytelniona.
SahSal
411

wódz Kozaków, drugi po atamanie.

Sahib ar. towarzysz, pan, w Persji i w Indjach tytuł dawany Europejczykom.

Sain et sauf f. (sę ne sof) zdrów i cały.

Saint-Autony’s fire a. (sent Entonis fajr) dosł: ogień św. Antoniego, róża (choroba).

Sainte Barbe (sęt barb) na okrętach wojennych francuskich miejsce, gdzie przechowuje się proch i amunicja.

Saint-Simonizm f. (sę ..) teorja socjalistyczna, zbudowana przez zwolenników nauki Saint-Simon’a, dążąca do zjednoczenia ludzi w jedną moralną i polityczną całość, do oparcia hierarchji społecznej na uzdolnieniu jednostek oraz do zniesiesienia prawa dziedziczenia i przywilejów.

Sais on f. patrz. Sezon.

Saison morte f. (sezą mort) martwa pora roku, czasy ogórkowe.

Sajdak tat. kołczan wraz z łukiem i strzałami.

Sajety f. żart. jedwabie, atłasy, kosztowne, wspaniałe stroje.

Sak f. worek, torba; sieć na ptaki, na ryby; skóra cielęca wyprawna; matnia; letni męski paltot.

Sakada f. krótkie i ostre pociągnięcie smyczkiem, biorące naraz kilka nut.

Sakra ł. czynność i ceremonja wyświęcenia i namaszczenia.

Sakrament ł. znak widomy niewidzialnej łaski Bożej; obrządek religijny uroczysty, uświęcający i obdarzający pod widomym znakiem niewidzialną łaską Bożą.

Sakramentalia ł. błogosławieństwa kościelne jako też rzeczy należące do służby Bożej, a przez kościół poświęcone, np. woda święcona, olej, wino, palmy i t. p.

Sakramentalny ł. mający moc Sakramentu, uroczysty; przen. uświęcony.

Sakramentki ł. zakon religijny żeński nieustającej adoracji Najśw. Sakramentu.

Sakryfikować ł. poświęcić co komu, czynić ofiary.

Sakwojaż f. torba podróżna.

Sala f. wielka i piękna komnata przeznaczona zwłaszcza na miejsce: posiedzeń obradujących, zabaw, wogóle licznych zgromadzeń.